หลังจากที่ร่างบางของรุ่นน้องสาวได้เดินออกไป หนุ่มวิศวะปีสี่ก็เอาแต่ยืนนิ่งสูบบุหรี่ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ ออกมาก่อนที่ดวงตาคมเลื่อนลงไปจ้องมองยังบุหรี่ในมือของตัวเองพร้อมกับคำพูดของใครบางคนที่ฉายเข้ามา
'มองอะไร'
'พี่สูบบุหรี่บ่อยจังเลยนะคะ'
'...'
'อย่าสูบบ่อยสิคะ มันไม่ดีต่อร่างกายนะ'
"..." ดวงตาคมก็นิ่งนึกถึงคำพูดพวกนั้นรวมถึงรอยยิ้มสดใสบนใบหน้าหวาน
'>
'ขอบคุณนะคะพี่ธาม^^'
จนไปถึง...
'...พี่ไม่ได้ทำแบบนั้นกับวาใช่ไหม พี่ไม่ได้หลอกวาใช่ไหม มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหมคะ'
'อืม ฉันเข้าหาเธอ...ก็เพื่อสิ่งนั้นเท่านั้น'
'ฮึก คนใจร้าย...'
'...ฮือออ วาเกลียดพี่'
พรึบ! เสียงก้นบุหรี่ในมือหนาถูกโยนทิ้งลงไปบนพื้นก่อนที่สองเท้าหนาจะเดินตรงไปยังรถของตัวเองที่จอดอยู่ไม่ไกลจากตึกคณะบริหารด้วยสีหน้านิ่งเรียบแต่แววตาเริ่มแสดงท่าทีบางอย่างขึ้นมาโดยที่ร่างสูงเองก็ไม่รู้ตัว...
อีกด้าน
"ไปไหนมา...แล
