สามวันผ่านไปทุกอย่างเหมือนจะดีแต่ก็ไม่ใช่เลย ผัวนั่งเฝ้าตลอดเวลาทั้งวันทั้งคืนไม่ให้ออกไปไหนได้ พอตกดึกหน่อยก็เล่นงานไม่ยอมให้พักจนช่วงล่างเกือบจะพังได้อยู่แล้ว กว่าเธอจะตื่นอีกครั้งไหวก็ปาเข้าไปเที่ยงกว่าและพี่เชียร์จะกลับมาจากธุระพอดี เรื่องแอคหลุมนั้นก็เริ่มส่งข้อความมาหนักขึ้น หลายอย่างที่ส่งมานั้นน่ากลัวมากเพราะมันเป็นการคิดไปเองคนเดียวทั้งหมดเลย พี่เชียร์ก็เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนกันแต่ว่าเขาบอกให้ใจเย็นแล้วปิดการแจ้งเตือนมันไปก่อน
จนกระทั่งวันนี้ที่ความน่ากลัวมันมากขึ้นกว่าเดิม
เขาถ่ายรูปบ้านของเธอส่งมาให้
“เป็นอะไรอ้วนหน้าซีดเลย”
“ดูนี่ดิ”
“บ้านอ้วน…มันไปหาป๊าม๊าเหรอ!?”
“น่าจะยังมั้ง ไม่เห็นมีใครโทรบอกเลย แต่เดี๋ยวโทรไปเช็คดูก็รู้แล้ว” เธอรีบโทรไปหาที่บ้านเพื่อเช็คความชัวร์ก่อน โทรไปไม่นานแม่ก็รับสายแล้วบอกว่ากำลังจะไปดูที่ดินน่าจะกลับบ้านค่ำถ้าเธอจะมาหา แต่ถ้าเธอไม่แว
