EP.58 ตักบาตรร่วมขัน “เอ...ผมยังไม่เห็นเลยครับคุณภีม” “มาแล้วค่ะ กำลังมองหาใครอยู่หรือเปล่าเอ่ย” แม่บ้านบุญน้อมสวมชุดไทยรัชกาลที่ 4 นุ่งโจงกระเบนสีน้ำตาลแก่ ห่มสไบสีครีมเดิน ยิ้มแย้มตรงเข้ามาหาสองหนุ่ม “ฉันพาเลขาฯ ของคุณภีมไปเปลี่ยนชุดมาค่ะ” วาดตะวันซึ่งยืนอยู่ด้านหลังแม่บ้านบุญน้อมอยู่ในชุดไทยรัชกาลที่ 4 เช่นเดียวกับนาง ทว่าเธอมิได้นุ่งโจงกระเบน แต่นุ่งผ้าถุงสีม่วงและห่มสไบผ้าต่วนสีม่วงอ่อน ที่ช่วยขับให้ผิวขาวยิ่งดูขาวมากขึ้นไปอีก ผมที่รวบไว้เป็นนิจวันนี้กลับปล่อยยาวจรดเอว ผมด้านหน้าแสกกลางเปิดหน้าผากมนแล้วทัดหูเอาไว้ หญิงสาวดูสวยหมดจด แต่ไฝและแว่นตาอันใหญ่เหมือนกระชากภาพสวยหวานตรงหน้าให้บิดเบี้ยว “ถอดแว่นออกไม่ได้เหรอตะวัน” ภีมวัจน์เอ่ยถามอย่างขัดใจ “เอ่อ...ไม่ได้ค่ะท่านประธาน ถ้าถอดดิฉันจะมองไม่เห็นค่ะ” หญิงสาวพูดปด เพราะแว่นที่เธอสวมนั้นไม่ใช่แว่นสายตา ชายหนุ่มพยักหน้าแม้จะเส