EP.34 จูบที่ไม่ได้ตั้งใจ
เธอต้องลาออก ใช่! เธอควรลาออกแล้วหางานใหม่
“เดี๋ยวผมไปส่ง” ภีมวัจน์รีบคว้าข้อมือของหญิงสาวเอาไว้
“ขอร้อง...ให้ผมไปส่งคุณเถอะนะวาดตะวัน” เขาไม่เพียงแค่พูด แต่จูงมือหญิงสาวให้เดินตามเขาออกไป ทว่าฝ่ามือเล็กบางที่เขาจูงอยู่จู่ๆ ก็สั่นจนเขารู้สึกได้ หญิงสาวสวมแว่นหนาเตอะกำลังร้องไห้ เธอก้มหน้านิ่ง มีเพียงหยาดน้ำตาที่หยดลงมาจนคนตัวโตรู้สึกผิด...
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาล่วงเกินผู้หญิงแล้วเขารู้สึกผิด!
“ผมขอโทษนะวาดตะวัน”
ยิ่งเขาเอ่ยขอโทษ หญิงสาวก็ยิ่งร้องไห้ ภีมวัจน์ไม่รู้จะทำยังไง จึงดึงร่างบางเข้ามากอด เธอไม่ได้ขัดขืนซ้ำร้องไห้อยู่กับอกของเขา
“ผมขอโทษ มันเป็นจูบแรกของคุณ...ผมไม่ควร”
“มันไม่สำคัญหรอกค่ะ” หญิงสาวดันตัวเองออกจากอ้อมกอดอบอุ่น ทว่าภีมวัจน์กลับไม่ปล่อย
“แต่...”
“อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกได้มั้ยคะ ฉันขอร้อง!” หญิงสาวเงยหน้าขอร้องเขาทั้งน้ำตา
น้ำตาและก
