จวนลี่หมิงอ๋อง
หลังจากตรวจดูดวงตาของลี่หมิงอ๋องแล้วท่านหมอก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงยินดี
"ท่านอ๋อง หากเป็นเช่นนี้ไม่นานทุกอย่างก็จะเป็นปกติแล้วพ่ะย่ะค่ะ ดวงตาของท่านจะกลับมามองเห็นอีกครั้ง"
ลี่หมิงอ๋องพยักหน้า เมื่อคืนนี้จู่ ๆ ตอนที่เขาเปิดที่คาดตาก็พบว่าตนเองมองเห็นเลือนรางในความมืด แม้จะยังมองไม่ชัดเจนแต่สิ่งของที่เห็นก็เป็นรูปเป็นร่างจนพอจะแยกแยะออก
เขาตื่นเต้นยินดีทว่าก็ไม่อยากตั้งความหวังมากเกินไป เขาอยู่กับความมืดเช่นนี้มาสองปีแล้ว
หมอมารักษานับร้อยคนยังบอกรักษาไม่ได้เดิมทีเขาได้ถอดใจและใช้ชีวิตอยู่ในความมืดจนเคยชิน ทว่าบัดนี้ไม่คิดว่าวิธีการของหมอหลวงที่ฝ่าบาทส่งมาผู้นี้จะช่วยรักษาเขาจนได้
"แล้วไยตอนกลางวันข้ายังมองเห็นเพียงแสงสว่างเท่านั้นเล่า ทุกอย่างยังคงพร่าเลือนเช่นเคย"
ท่านหมอส่งเทียบยาชุดใหม่ให้องครักษ์ซีห่าวแล้วเอ่ยว่า
"แสงสว่างยังคงเป็นปัญหาพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมได้ปรับตัวยา
