ด้วยธรรมเนียมของแคว้น จื่อรั่วอิงในฐานะเจ้าสาวคนใหม่ไม่สามารถออกจากเรือนของตนเองได้จนกว่าจะครบกำหนดกลับบ้านเดิมในวันที่เจ็ด
ลี่หมิงอ๋องหายออกจากจวนในเวลากลางวัน ทว่าเมื่อถึงยามเข้านอนลี่หมิงก็มักจะมาตรงเวลาเสมอ เขาขู่นางว่าหากนางทำรุ่มร่ามอีกเขาจะทำให้นางจะไม่ได้ตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น
แต่จื่อรั่วอิงก็ไม่กลัวคำขู่ยังดื้อรั้นคอยหาโอกาสถอดเสื้อผ้ายั่วยวนเขา จึงทำให้ทุกครั้งที่เขามานอนกับนางลี่หมิงอ๋องจึงมักจะกดจุดหลับของนางเสมอ กระทั่งวันต่อมาจื่อรั่วอิงต้องเอ่ยปากห้ามปรามเพราะไม่อยากกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรานอนไม่รู้เรื่องอีกแล้ว
"อ๊ะ ท่านอ๋องอย่าทำข้าเลยนะเพคะ ข้าไม่วุ่นวายกับท่านแล้ว"
กล่าวจบจื่อรั่วอิงก็ล้มตัวลงนอนทั้งยังเอาหมอนมากั้นกลาง ลี่หมิงอ๋องไม่ไว้ใจนางเลยแม้แต่น้อย
"เจ้ากินยาผิดหรืออย่างไร หรือเป็นลูกไม้อันใดอีก"
จื่อรั่วอิงเอ่ยโดยไม่หันหน้ามามองเขา
"ข้าจะค่อย ๆ ทำให้ท่านไว้ใ
