“โอ๊ยยยย ทำไมแกไม่ปิดเสียงโทรศัพท์ เกือบตายแล้วไหมล่ะ”
“ฉันลืม…โทษทีๆ” ดาราภัสหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอว่าใครกันที่โทรมาหาเธอในเวลานี้
“ใครโทรมา”
“คุณแม่น่ะสิ” ประทานพรกับดาราภัสถอนหายใจโล่งอก อย่างน้อยก็ออกมาได้
“กลับคอนโดเถอะ เดี๋ยวพี่ฟ้าพี่กันย์ก็ไปหาเองแหละ”
“อือ”
ประทานพรมองออกไปนอกหน้าต่างสีหน้าครุ่นคิด ดาราภัสขับรถหรูด้วยความเร็วสูง ตรงกลับคอนโดของพวกเธอ เธอเดาว่าป่านนี้พี่ชายของพวกเธอน่าจะเคลียร์เรื่องที่ผับอยู่แน่นอน
“แยกย้าย พี่มาค่อยมาเจอกันที่ห้องฉัน”
“โอเค ตามนั้น”
ประทานพรกับดาราภัสแตะมือกันก่อนแยกย้ายเข้าห้องตัวเอง ต่างคนต่างตั้งใจว่าจะอาบน้ำแล้วมานั่งรอพี่ๆที่ห้องของประทานพร แต่แค่เพียงเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน ประทานพรก็สะดุ้งสุดตัว เพราะตอนนี้บนเตียงนอนของเธอมีร่างของคนตัวสูงในชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงขายาวนั่งเอนกายพิงหัวเตียงอยู่
“พี่ฟ้า!!!”
“…ไปอาบน้ำแล้วมาคุยก
