“อ้อ...” ใบบัวพยักหน้าหงึกหงัก “แล้วไงต่อ เธอเจอยัยข้าวที่นั่นเหรอ?”
“ใช่ ฉันเจอน้องสาวเธอที่นั่น และฉันบังเอิญรู้มาด้วย น้องเธอเขี่ยคู่แข่งทุกคน และเข้าไปทำงานที่นั่นในฐานะผู้ช่วยเลขาฯ คุณภาค”
ใบบัวขมวดคิ้วหนักขึ้น ภามไม่เคยพูดถึงใบข้าวให้เธอฟังเลย
หากการตัดสินใจครั้งนี้ภามมีส่วนร่วม แล้วทำไมเขาถึงปิดบังไม่ให้เธอรู้ หรือว่า...
“ตำแหน่งที่ว่าถูกตั้งขึ้นมาสดๆ ร้อนๆ เพื่อน้องสาวเธอเลยนะ”
ใบบัวกัดกระพุ้งแก้มแรงๆ แรงจนเธอเองก็สะดุ้งเพราะเผลอตัวกันเนื้อตรงกระพุ้งแก้มจนเลือดกระฉูด
“บางทีเธออาจเข้าใจผิดก็ได้นะเพลิน” ใบบัวท้วง
“ไม่ผิดหรอกบัว พรุ่งนี้น้องสาวเธอจะเข้าไปทำงานที่นั่นแล้ว”
บัวเม้มปากไม่ได้พูดต่อ อารมณ์ของเธอดิ่งจนหมดสนุก ใบบัวทนนั่งอยู่ตรงนั้นได้ไม่นาน เธอทรงตัวลุกขึ้นยืน หลังฝืนตัวเองได้ครบสามสิบนาที
“ฉันกลับก่อนนะ พอดีนึกได้ว่ามีธุระ”
เพลินตาเบ้ปาก ก้มหน้าซ่อนยิ้ม “โชคดีนะ
