บทที่ 21
“เธอนี่เค็มจริงๆ”
“ก็งามรับจ้างทำงานนี่คะ ไม่ได้ทำให้ฟรีๆ สักหน่อย”
ไทเรลล์มองเจ้าของปากหวานฉ่ำที่น้ำผึ้งป่ายังอายด้วยความเอ็นดูยิ่งนัก
“ก็ได้ แล้วจะเรียกเท่าไหร่ล่ะ”
“แป๊บนะคะ”
แล้วงามระยับก็คว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดโปรแกรมเครื่องคิดเลข และนั่งคิดอยู่พักใหญ่
“จูบครั้งแรกสามพัน จูบครั้งที่สอง สี่พันบาท”
“ทำไมไม่เท่ากันล่ะ” ไทเรลล์เลิกคิ้วถามอย่างสงสัย
หญิงสาวเงยหน้ามองคนตั้งคำถาม “ก็เพราะว่าจูบครั้งที่สองทำปากงามเจ็บน่ะสิคะ ดูสิ บวมเลย” นิ้วเรียวยกลูบกลีบปากของตัวเองไปมา “ดังนั้นราคาก็ต้องจ่ายตามความรุนแรงค่ะ”
ริมฝีปากของไทเรลล์คลี่ยิ้ม แต่สายตาของเขาวาบวับเป็นสีทองยามลุกขึ้นจากโซฟาและเดินมาหยุดที่หน้าเตียง เขาโน้มตัวลงมาหา และจ้องหน้าหล่อน
“งั้นฉันจะจ่ายเพิ่มให้อีกสามพัน จะได้ครบหนึ่งหมื่น ดีไหม”
หญิงสาวยิ้มกว้าง “ทิปเหรอคะ”
ศีรษะทุยส่ายน้อยๆ ก่อนจะคว้าร่างเล็กเข
