บทที่ 18
“คงไม่ดีมั้งครับ พี่มีเมียแล้ว”
งามระยับหรี่ตามองมือใหญ่ที่ตวัดรอบหัวไหล่ของตัวเองแน่นขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะอุทานตกใจ เมื่อจู่ๆ ปากร้อนจัดของไทเรลล์ก็แนบลงมาที่แก้มนวล และครั้งนี้หนักหน่วงกว่าทุกครั้ง
“อุ๊ยยยย...”
หล่อนอุทานเพราะตกใจ แต่ลินดาและเขมิกาไม่ได้รู้สึกเช่นเดียวกับหล่อน
“ว้ายยยยย ตายแล้วคุณป้าขา ดูพี่ไทเรลล์ทำสิคะ” เขมิกาเต้นเร่าๆ อย่างไม่พอใจ
“นั่นสิ ทำอะไรอายผีสางเทวดาบ้างนะไทเรลล์” ลินดาต่อว่าลูกชาย แต่สายตาราวจะกินเลือดกินเนื้อกลับจ้องเขม็งมาที่หล่อนแทนเสียนี่
“งั้นผมขอตัวพาเมียขึ้นไปพักผ่อนก่อนนะครับ” เขาย้ำคำว่าเมียดังๆ ชัดๆ ก่อนจะรั้งหล่อนให้ลุกขึ้นยืน “มาลีเอากระเป๋าคุณงามตามขึ้นไปให้ฉันด้วย”
“ค่ะคุณหมอ”
“ขอตัวนะครับคุณแม่ น้องเข็ม”
ร่างของงามระยับถูกรั้งให้เดินออกไปจากห้องรับแขกในทันที แต่สองหูก็ยังได้ยินเสียงชมเชยด้วยความเกลียดชังตามมาเป็นระยะ ไทเรลล์เ
