เกริ่น18++

1035 คำ
ตึก! ตึก! ตึก! เสียงฝีเท้าวิ่งจ้ำอ้าวผ่านซอกตึก เมเม่ ลูกสาวของอาจารย์แพทย์ชื่อดังเธออุ้มลูกน้อยวิ่งหลบหนีชายชุดดำมาหลบซ่อนอยู่ข้างลังไม้ โทรศัพท์ก็อยู่ที่รถติดต่อใครไม่ได้สักคน "เมเม่พวกมันจะจับเราไปนั่งขอทานใช่ไหมคะ" "แม่ก็ไม่รู้ค่ะ แม่ไม่รู้ว่าเป็นพวกไหนด้วยซ้ำ ไมอาฟังแม่นะลูกไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นไมอาต้องรีบวิ่งหนีให้เร็วที่สุด ไม่ต้องห่วงแม่ วิ่งไปหาตำรวจหรือโทรหาลุงนาวิน เข้าใจแม่ไหมคะ" "เมเม่ทำไมเราต้องหนีด้วย ทำไมคนพวกนั้นชอบวิ่งไล่จับพวกเราจังเลย หรือเมเม่ทำอะไรผิดมา" ฉันมองหน้าลูกแล้วอยากจะร้องไห้ ลูกรู้ไหมกว่าฉันจะกลับมายืนด้วยตัวเองฉันต้องเจออะไรบ้าง ฉันถูกตราหน้าว่าท้องไม่มีพ่อ ความฝันที่จะเรียนหมอดับวูบลงไปกับตา ฉันต้องแบกท้องไปเรียนส่วนอีกคนประกาศหมั้นหมายกับลูกสาวท่านทูตฝรั่งเศสหน้าชื่นตาบาน ชีวิตฉันดำดิ่งจนเกือบฆ่าตัวตาย พ่อกับแม่ฉันเป็นหมอที่มีเกียรติมีชื่อเสียงแต่ฉันกับโง่งมพลาดท่าท้องไม่มีพ่อ เมื่อเสียงฝีเท้าเงียบหายไปฉันก็ค่อยๆพาลูกออกมาจากซอกตึกเหม็นน้ำเน่า ฉันชินแล้วทุกครั้งที่คนชุดดำพวกนั้นเห็นฉันก็จะวิ่งตามจับตัวฉันทุกครั้ง บ้านหมอศิลา "คุณตาขาอยู่ไหนคะ เมเม่ก่อเรื่องค่ะ ไมอาเกือบถูกคนใจร้ายจับตัวไปอีกแล้วค่ะ!!" ฉันเดินมานั่งเงียบๆที่ไมอาพูดมาก็เป็นเรื่องจริง ครอบครัวฉันรู้ดีว่าพ่อของไมอาคือใครแต่ครอบครัวของฉันไม่เคยรับการช่วยเหลือจากฝ่ายนั้นเลย ไทก้า เป็นผู้ชายที่ฉันรักมากและเกลียดมากที่สุดในชีวิต "พ่อบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าพาไมอาออกไป!!" "เมเม่ขอโทษค่ะ เมเม่แค่อยากพาลูกไปทานของอร่อยๆ" "บ้านนั้นก็เหลือเกินทำไมไม่ทำอะไรสักอย่างปล่อยให้ใครมาวุ่นวายกับหลานอยู่ได้!!" มิเกลรีบอุ้มหลานสาวขึ้นมากอดปลอบใจ "คุณพ่อกับคุณแม่คิดว่าคนพวกนั้นเป็นใครคะ" "นาวินบอกว่าไม่ใช่คนของไทก้า น่าจะเป็นคนของโลรองทูตฝรั่งเศส" "ถ้าคืนนั้นไทก้าไม่กลับมาเรื่องคงไม่เกิด พวกเราอยู่เงียบๆมานานต้องมาวุ่นวายก็เพราะไทก้า เมเม่แม่ขอสั่งห้ามหลังจากนี้ลูกห้ามพาไมอาออกไปไหนเด็ดขาด แม้แต่ร้านอาหารของลูกก็ห้ามไป!" "ค่ะคุณแม่" "เมเม่ไม่ร้องไห้นะ เดี๋ยวคืนนี้ไมอาจะเล่านิทานให้ฟัง โอ๋ๆนะ^^" เหตุการณ์ก่อนหน้า งานฉลองวันเกิดของไมอาถูกจัดขึ้นที่ร้านอาหารของฉัน พวกเราทานอาหารด้วยกันคุณปู่กับคุณย่าให้ของขวัญวันเกิดเป็นทองคำแท่งและตุ๊กตาที่ไมอาอยากได้ ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่ให้รถจักรยานไฟฟ้าสำหรับเด็กพร้อมเงินสดอีกหลายแสน ส่วนฉันให้กระเป๋าแบรนด์เนมใบเล็กที่ลูกสาวอยากได้ ฉันมีความสุขดีที่ได้อยู่กับลูกถึงจะไม่มีเขาฉันก็อยู่กันได้ ร้านอาหารมีห้องนอนด้านบนฉันเหนื่อยงานก็จะนอนที่นี่บางครั้งลูกเรียนพิเศษกับคุณครูที่จ้างมาเธอก็นอนกับฉันที่ร้าน ลูกฉันแกร่งไม่กลัวใคร แต่เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเมื่อช่วงกลางดึก ฉันได้ยินเสียงเหมือนมีใครพยายามงัดประตูร้านจากด้านหลังฉันรีบหยิบโทรศัพท์มาเปิดดูกล้องวงจร "ไทก้า!!" เขาเปิดประตูร้านเข้ามาอย่างง่ายดาย หัวใจฉันเต้นตึกตักมองหน้าลูกที่กำลังนอนหลับตาพริ้ม ไอ้คนบ้านายกล้าดียังไงบุกเข้ามาร้านฉัน!! กึก! แกร๊ก!!" ประตูห้องถูกไขด้วยกุญแจชนิดพิเศษเขาเปิดเข้ามาพร้อมกล่องของขวัญ ดวงตาแดงก่ำเหมือนคนจะร้องไห้ "ออกไป! ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ!!" "แจ้งสิ แล้วบอกชื่อนามสกุลฉันด้วยดูสิจะมีหมาตัวไหนกล้ามายุ่งบ้าง" "นายมาที่นี่ทำไม" "เมื่อเช้าฉันเข้ามาที่ร้านไม่เจอเธอกับลูก เมเม่รอฉันหน่อยนะรอฉันก่อน" "ทุกอย่างมันจบแล้ว นายออกไปจากชีวิตฉันกับลูกเถอะไทก้า ฉันอยากมีชีวิตที่สงบเราสองคนต่างคนต่างเดินกันมานานแล้ว" ไทก้าวางกล่องของขวัญลงบนโต๊ะ เขาเดินขึ้นไปนอนข้างๆไมอา ลูกสาวที่เขาแอบดูพัฒนาการอยู่บ่อยๆแอบส่งเงินมาเลี้ยงขนมเธอกับเพื่อนๆที่โรงเรียน "ไมอาพ่อมาหาแล้วนะครับ" "พอได้แล้วไทก้า ฉันขอร้องอย่าทำแบบนี้นายมีคู่หมั้นแล้วอย่าบีบให้ฉันต้องพูดอะไรมากกว่านี้เลย" "เมเม่.... ฉันก็อยากจะขอร้องเธอเหมือนกันคืนนี้ให้ฉันอยู่กับลูกอีกสักพักนะ ฉันคิดถึงเธอกับลูกมากเลย อยากมาหาใจจะขาดแต่ก็มาไม่ได้มันมีอะไรหลายอย่างที่ทำให้ฉันต้องตัดสินใจแบบนี้" "เหอะ!" ฉันหันหน้าหนีมาอีกทางจนไทก้าเดินมายืนอยู่ตรงหน้าฉัน เขาดึงฉันเข้าไปกอดแม้ฉันจะผลักไสเขายังไงเขาก็ไม่ยอม "ไทก้า! นายจะปล่อยฉันได้หรือยังฮะ!!" "ไม่ปล่อย เมเม่เธอฟังฉันก่อนสิ!" "รีบพูดแล้วไปซะ!!" "ฉันเป็นของเธอแค่คนเดียว ฉันไม่เคยมีใครนอกจากเธอ ไม่มีใครมาอยู่ในหัวใจฉันได้นอกจากเธอได้ยินไหม" "ฉันไม่เชื่อคำพูดของนายอีกแล้ว อื้ออ!!!!" ริมฝีปากหนาประกบจูบคนเอาแต่ใจจนแน่นิ่งไป เมเม่หายใจลำบากเพราะเขาฉกชิงน้ำลายหวานจากปากของเธอ "อืออ~" "เมเม่คะ~" "อย่าพูดแบบนี้ อ่าา~" "เมเม่ของไทก้า" "อ่าา~ ไทก้าา~ ดะ เดี๋ยวลูกตื่น พอแล้วอย่าถอดนะ~" พรึ่บ!! แควกก!! _______________ นิยายเรื่องใหม่อ่านสนุกไม่ต้องกลัวเรื่องนอกกายนอกใจ มีแต่เข้าใจผิดเฉยๆ??
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม