“ทำไมถามแบบนั้นล่ะจ๊ะคนดีของแม่” “ก็เขามองคุณแม่ตาเป็นมัน” เด็กน้อยทำปากยื่นขณะตอบ “แก่แดดนะเรา” ชไมพรโยกศีรษะของบุตรสาวไปมาอย่างเอ็นดู “หนูหวง ไม่อยากให้ใครจีบคุณแม่” “ไม่ได้จีบหรอกค่ะ คุณลุงเขาเป็นเจ้าของบ้าน และมีน้ำใจมากๆ ด้วย เขาคอยช่วยเหลือเรา อย่าคิดมากสิจ๊ะเด็กน้อย” “ถ้าคุณลุงจีบ คุณแม่ห้ามใจอ่อนนะคะ” เด็กหญิงพูดแล้วทำท่าหวงๆ “ทำสีหน้าแบบนี้มีอะไรจ๊ะ” “วินโดร์บอกว่าอยากได้คุณแม่ไปเป็นแม่ของเขาด้วย” “วินโดร์คือใคร อ๋อ... ลูกชายลุงวัฒน์เพื่อนใหม่ของหนูน่ะเหรอจ๊ะ” “ไม่ได้อยากรับเป็นเพื่อนเสียหน่อย” เด็กน้อยทำปากยื่น กอดอกอย่างไว้ตัว ท่าทางของบุตรสาวทำให้ชไมพรแทบหลุดขำ “เป็นเพื่อนกันเอาไว้ก็ดีนะจ๊ะ ดีกว่ามีศัตรู” “ก็ได้ค่ะ หนูจะยอมรับเขาเป็นเพื่อนก็ได้” “ดีแล้วจ้ะ เดี๋ยวเราจะไปตลาดกันนะจ๊ะ” จัดของเสร็จชไมพรก็บอกบุตรสาวด้วยรอยยิ้มเอ็นดู จริงๆ แล้วเธอไม่ได้พาข้าวของอะไ