“เธอต่างหากแส่หาเรื่องเอง เสือกไปบอกตำรวจ เฮ้ย! พาไอ้พวกนี้ไปเก็บ จับโยนลงไปให้เสือมันกิน” ประโยคของชัชชัยทำให้ลูกสมุนผลักร่างของคนทั้งสี่ให้เดินไปยังหุบเหวด้านหน้า ภูษิตมองสบตากับไม้และยอด รวมถึงนิลยาด้วย พวกมันเยอะกว่าดังนั้นใช้กำลังย่อมเอาชนะไม่ได้แน่นอน
“โอ๊ย! ปวดท้อง ปวดท้อง” นิลยาร้องขึ้น ทำให้ทุกคนชะงักระคนตกใจ ในขณะที่หญิงสาวกำลังตัวงอ พวกมันรีบเข้าไปดู เลยทำให้พวกที่ล็อกตัวสามหนุ่มอยู่เผลอ
ภูษิต ไม้ และยอดจัดการบิดข้อมือพวกมันและแย่งปืนมาจี้มันเอาไว้
“เอาสิ” ชัชชัยเล็งปืนไปที่นิลยา ในขณะที่เขาไม่สนใจว่าลูกน้องจะโดนจี้อยู่สักกี่คน ส่วนพวกที่เหลือก็เล็งปืนเข้าไปหาสามหนุ่มที่จับเพื่อนของพวกมันเป็นตัวประกันเอาไว้อย่างไม่เกรงกลัว
เสียงวิ่งและสิ่งปืนดังขึ้นหลายนัด ทำเอาทุกคนแตกตื่น นิลยาอาศัยจังหวะนั้นวิ่งหนี ชัชชัยเล็งปืนและยิงใส่ ในขณะที่ภูษิตรีบวิ่งเข้าไปขวางทางปืนเอาไว้
วิถีกระ
