“สะ สิง อย่า…..”
“จะไปไหน” สิงหารั้งเอวคอดเข้ามาโอบกอดในยามที่พระพายกำลังจะก้าวขาลงจากเตียง ใบหน้าสวยหันขวับกลับมามองก่อนจะถูกสองมือของสิงหาอุ้มตัวเธอให้กลับขึ้นไปนั่งบนตักเขาเหมือนเดิม
“จะไปเข้าห้องน้ำ” คนบอกทำหน้างอ ก็เขาเล่นโอบกอดเอวของเธอแน่นซะขนาดนั้นจะให้ดิ้นหลุดไปไหนได้ไม่มีทางเป็นไปได้แน่
“ทำไมต้องรีบขนาดนั้นด้วยล่ะ เขิน?”
“ไม่~”
“ปากไม่ตรงกับใจหรือเปล่าพาย เหมือนคำพูดของเธอมันจะขัดแย้งกับการกระทำนะ รู้หรือเปล่าว่าเธอกำลังแก้มแดง” คนถูกแซวยกมือขึ้นกุมที่แก้มของตัวเองอัตโนมัติ ตากลมกลอกกลิ้งไปมาก่อนจะเห็นว่าสิงหากำลังอมยิ้ม
“แกล้งฉันเหรอสิง”
“เปล่า ก็แก้มเธอมันแดงจริงๆ นี่นา”
“ฉันบอกให้ปล่อย จะไปเข้าห้องน้ำ จะกอดอีกนานไหม”
“ทำไมล่ะ ขอกอดแค่นี้ก็ไม่ได้เหรอ”
“กอดจนพอแล้ว ตกลงจะมาไม้ไหนกันแน่ ป่วยจนเพี้ยนไปแล้วหรือไง”
“แล้วเป็นแบบนี้ไม่ดีเหรอ หรือเธอชอบตอนที่เราสองคนทะเลาะก
