EP.26
สายลมยามราตรีพัดแผ่วผ่านเอื่อยเฉื่อย กลิ่นหอมของดอกไม้นานาชนิดลอยโชยอบอวล สุรชัยนั่งอยู่ในสวนเล็กๆ ด้านหน้าของโรงแรมที่เขาพัก สองตาจับจ้องมองจันทร์เพ็ญบนฟ้าที่สาดทอแสงสีเหลืองนวลกระจ่างตา ใบหน้าคมคายปรากฏริ้วรอยของห้วงความคิดที่ไม่อาจมีใครเข้าใจได้
เย็นวันนี้เป็นอีกครั้งหนึ่งที่เขาก้าวเข้าไปในอาณาบริเวณของเรือนบุษยา ความรู้สึกที่เต็มตื้นไปด้วยความรันทดในหัวใจและรู้สึกผิดลอยผ่านกระทบหัวใจ เขาไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้เป็นเช่นนั้น ผู้กำกับละครหนุ่มพยายามตั้งคำถามเหล่านี้ ถามตัวเองอยู่หลายครั้งนับตั้งแต่เข้าไปเยี่ยมชมเรือนไม้หลังนั้นครั้งแรกจวบจนวันนี้ หากแต่ทุกสิ่งทุกอย่างยังเหมือนเดิม หัวใจของเขาตอบได้แต่เพียงว่าไม่รู้ ไม่เข้าใจ
ชายหนุ่มทอดถอนใจตัวเองอย่างเหนื่อยหน่าย เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจะต้องเอาเรื่องราวที่ไร้สาระนี้มาคิดด้วย ในบัดนี้เขาเดินทางมาต่างจังหวัดมันควรจะเป็นเว
