EP.40
สายลมเย็นพัดมาทางหน้าต่างที่เปิดอ้าออก กระแสความบริสุทธิ์จากด้านนอกลอยอวลเข้ามา ชายหนุ่มนอนนิ่งจับเจ่าอยู่เช่นนั้น นึกทบทวนถึงความฝันที่ผ่านมา ใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น เขาจำได้สนิทแนบแน่น คุ้นเคย คล้ายเคยมองเห็นใบหน้างามนั้นมาก่อน
นานมาแล้ว นานแสนนาน นานจนไม่รู้ว่าเป็นเวลาเท่าไร สิบปี ยี่สิบปี ร้อยปี หรือมากกว่านั้น
เข้มนึกถึงแต่ใบหน้าของหญิงคนนั้น ใบหน้าที่คุ้นเคย ใบหน้าที่งามพร้อม ใบหน้าที่ขอความช่วยเหลือจากเขา ใครกัน เธอเป็นใครกันแน่ วิธีเดียวที่เขาจะรู้คำตอบคือการตามหา ไม่แน่เธอคนนั้นอาจจะต้องการความช่วยเหลือจากเขาอยู่ก็ได้ เธออาจตกอยู่ในอันตรายที่ยากจะมีใครช่วย นอกจากเขา
แต่ความหนักใจก็อยู่ตรงที่ว่าตอนนี้เขาป่วย นอนคุดคู้อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแห่งนี้ เวลานี้จะออกไปช่วยใครได้ เขานิ่งคิดหาวิธีที่จะได้เจอเธอ หัวสมองมีแต่ความคิดว้าวุ่น มันสับสนปนกันไปเสียหมด เธอผู้นั้นอยู่ที่ไหน ต้อ
