“ รับอะไรดีคะ ” ฉันถามลูกค้าโต๊ะแปด ซึ่งโต๊ะนี้ก็คือกลุ่มนักศึกษากลุ่มนั้น ฉันไม่แน่ใจว่านี้จะใช่เรื่องบังเอิญไหมแต่ฉันก็แอบหวั่นใจ
“ ไอบัลลังก์มันปล่อยให้แฟนตัวเองมาทำงานแบบนี้ได้ไง ” ผู้ชายคนที่เก็บเกียร์เป็นคนพูดออกมา ดูแล้วเขาคงเป็นเหมือนหัวหน้าแก๊งนะ
“ ฉันไม่ใช่แฟนบัลลังก์ ” ฉันก็ตอบออกไป มันเป็นเรื่องจริงเพราะฉันกับบัลลังก์ไม่ได้เป็นอะไร จริงๆเจอพวกเขาก็ดีเหมือนกันนะ จะได้อธิบายกันให้เข้าใจเรื่องนี้มันจะได้จบ
“ หึ ”
หมับ !
“ อ้ะ ! ” ฉันเซลงไปนั่งบนตักของเขาทันที ก็เขาเล่นกระชากตัวฉันลงมาโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว
“ คิดว่าฉันโง่หรอ ” คำพูดมันอาจจะฟังดูคล้ายๆกับบัลลังก์นะ แต่ทำไมมันถึงดูน่ากลัวกว่า มันเป็นน้ำเสียงที่ไร้ซึ่งความรู้สึกใดใด เป็นน้ำเสียงที่ฉันสัมผัสได้ถึงความเย็นยะเยือกจนฉันรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
“ ถ้าไม่สั่งอะไรฉันขอตัว ” ฉันพยายามแกะมือของเขาออกแต่มันยากมากๆเลย
