ตอนที่ 30
“ฉันขอฝากเอาไว้ก่อนเถอะ นังแกมอรุณ แล้วจะได้เห็นดีกัน” หล่อนคิดในใจ แล้วหันมาพูดกับทิญจน์ปั้นสีหน้าแต่งเพื่อให้เขาสงสารและเข้าใจหล่อน
“ศุรู้ว่า ทิญจน์อารมณ์ไม่ดี ก็เลยอยากจะชวนออกไป ข้างนอกด้วยกันค่ะ”
“ตอนนี้ผมไม่ว่าง” ทิญจน์เอ่ยตอบหล่อน
“ก็ไม่เป็นไรค่ะ วันหลังก็ได้ และศุจะพาไปทานอาหารรสชาติแบบสวิสดั้งเดิม ที่เราเคยชอบเมื่อครั้งเรียนในมหาวิทยาลัยที่โลซานน์ไงคะ”
หล่อนพยายามแต่งเรื่องเพื่อให้แกมอรุณเกิดความอึดอัดและระคายใจ และเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องจริงมาก่อนด้วยในอดีต
หากแต่หล่อนก็เสริมปรุงแต่งเรื่องราวให้น่าสนใจ เพื่อที่จะได้สะดุดความรู้สึกของแกมอรุณ ให้รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาแทนที่ ซึ่งเป็นสิ่งที่หล่อนต้องการมากที่สุด
และนั่น ก็ทำให้ศุมิกาไม่อาจทนอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป เธอต้องถอยไปตั้งหลักใหม่ก่อนดีกว่า และเป้าหมายของเธอในเวลานี้คือการพุ่งชน แต่ไม่ใช่โอกาสนั้นเป็นขอ
