ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญ
1213 คำ
ตอนที่ 9
ทำให้ประกายความเจ็บแค้นเกิดขึ้นในใจของแกมอรุณ ถึงแม้ว่าแกมอรุณจะยังเด็กมากเกินไป ไม่รู้เรื่องในตอนนั้น แต่หล่อนก็ยังมีใจเจ็บแค้นและผูกเจ็บ
เวลานี้หมดโอกาสสนทนา ทิ้งไว้แค่นี้ เพราะแกมอรุณรู้สึกเพลียและอ่อนล้าไปหมด เมื่อกลับเข้าบ้านพักได้ จึงขอตัวผู้เป็นอาสาวไปงีบนอนพักผ่อนก่อน ซึ่งคุณเอื้องจันทร์ เห็นด้วย เมื่อถึงเวลาอาหารแล้ว นางจะขึ้นไปเรียกหลานสาวให้ลงมาทานด้วยกัน
ครั้นในตอนเช้าตรู่ของวันใหม่ที่แกมอรุณได้มาทำงานตามปกติและทิญจน์รู้ว่าเมื่อวานนั้นเป็นวันหยุดของเธอ และยิ่งเมื่อได้มาเจอกับทิญจน์ในลิฟต์ด้วยกัน อีกครั้ง
ทำให้แกมอรุณอดตื่นเต้นไม่ได้ ที่ได้เจอเขา
“สวัสดีตอนเช้าค่ะบอส”
เมื่อทิญจน์รู้ว่า หล่อนเป็นฝ่ายถามเขาก่อน
ทำให้เขายิ้มตอบ
“เช่นกันครับ คุณแก้ม วันนี้ คุณแก้มเข้างานแต่เช้าเลย ขยันอย่างนี้ น่าชมเชยนะครับ”
ยิ่งเขาพูด แบบนี้ และก็เป็นคำพูดที่ถูกใจหล่อน
ได้อยู่กับเขาสองต่อสอง ทำให้แก้มของแกมอรุณ ผุดสีระเรื่อเพราะความเขินอายอย่างมากนั่นเอง
“บอสเองก็เช่นกันค่ะ”
“เมื่อวาน ผมรู้ว่าเป็นวันหยุดของคุณแก้ม”
เมื่อเขาถามหล่อนก็พยักหน้า
“ค่ะ”
“ เอ แต่ว่า คุณแก้มจะรู้ไหม ก็เมื่อวานนี้ ผมก็หยุดงงานเหมือนกัน ทั้งๆที่จริงผมต้องไปทำงานครึ่งวัน”
เขาบอกให้หล่อนรู้ ว่าเขาหยุดงานเหมือนกัน หากแต่ไม่ได้โทร.ไปหาและบอกหล่อนในเรื่องนี้ ทั้งๆที่เขาตั้งใจเหมือนกันตั้งแต่แรก แต่ดันมาลืม เพราะว่ารีบรุดมาทำธุระที่โรงพยาบาลนั่นเสียก่อน
แต่หากว่า จากการที่ได้พบเขาในโรงพยาบาลมาก่อนแล้ว หล่อนจะกล้าบอกเขาหรือเปล่า ที่หล่อนขับรถมาเป็นเพื่อนทั้งคุณป้าและคุณอา เพื่อจะมาตรวจสุขภาพของท่านประจำทุกสองเดือน
เพราะแกมอรุณ ก็อยากจะบอกเขาในเรื่องนี้
แต่ก็มีบางสิ่งบางอย่างนั้น ที่ทำให้หล่อนไม่เอ่ยพูดออกมา ซึ่งสิ่งเหล่านั้นไม่รู้เป็น เพราะอะไร หล่อนไม่รู้
และเมื่อเขานั้นหันมามองจ้องสายตาทางหล่อนอีกครั้ง คิดว่าหล่อนกำลังจะพูด แต่ก็ตัดสินใจไม่พูดดื้อๆเสียอย่างงั้น
“อืมส์ คุณแก้มอยากจะพูดอะไรล่ะครับเห็นทำท่าเหมือนจะพูดบอกผม”
ทำให้แกมอรุณรีบที่จะปฏิเสธ เพื่อกลบเกลื่อน และไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในตอนนี้
“เอ้อ เปล่าค่ะ แก้มคิดไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้นเอง”
“เอ้อแต่บอสกลับเห็นว่า ท่าทางของคุณแก้มเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง”
เมื่อเขายืนยันเช่นนี้ หล่อนก็รู้สึกตกใจ จนต้องยืนยันอีกครั้ง เพื่อให้เขาเชื่อตามที่เธอบอก
“ไม่มีอะไรจริงๆค่ะ”
“งั้นตกลงบอส จะเชื่อคุณแก้มครับ”
แล้วเขาเอ่ยอีก เมื่อลิฟต์ถึงชั้นที่กำหนด
“เรารีบพากันออกเถอะครับ เพราะว่าลิฟต์ถึงชั้นที่ทำงานพอดี”
ทำให้แกมอรุณมีโอกาสที่จะออกจากลิฟต์ เพื่อจะได้แยกจากเขาเสียที เพราะกลัวว่า เขานั้นจะถามอีก และอาจทำให้หล่อนส่อพิรุธออกมา ให้เขาได้เห็น เอ ทำไมหนอ เธอต้องคิดอย่างนี้ด้วย และที่โรงพยาบาลเมื่อวานนี้ นั้น แกมอรุณ หล่อนมั่นใจว่าต้องใช่เขา อย่างแน่นอนที่สุด แต่ทิญจน์ บอสหนุ่ม ก็ไม่ได้เล่าอะไรให้หล่อนฟังเลย
*********************************
แล้วใครคนหนึ่งเป็นผู้หญิงได้มาปรากฏตัวตรงหน้าของแกมอรุณและหล่อนมั่นใจว่าตัวเองนั้นจะต้องสวยที่สุด กว่าใคร เพราะได้มีโอกาสแวะเข้ามาหาเขาในเวลานี้
ซึ่งชื่อศุมิกานี่เอง ที่หล่อนเป็นฝ่ายหลงรักทิญจน์ หนุ่มหล่อลูกชายนักธุรกิจเพียงฝ่ายเดียว และหล่อนก็ก้าวเข้ามาในชุดที่สุดแสนจะดูเปรี้ยวจี๊ดเหลือเกินในสายตาของแกมอรุณ ที่เหลือบหันมามองเข้าพอดี
และท่าทางของหล่อนคนนี้ ทำหน้าเหมือนไม่สบอารมณ์ กับแกมอรุณด้วยเช่นกัน เพราะว่าแกมอรุณเป็นผู้หญิงที่สวยเหลือเกิน
ตอง พนักงานสาวคนหนึ่งที่นั่งใกล้กับเลขานุการของทิญจน์มากที่สุด เอ่ยถาม
“มาหาใครคะคุณ”
หญิงสาวผู้นั้นรีบบอกความจำนงของตัวเองทันที
“ฉันมาหาคุณทิญจน์ คุณทิญจน์จ้ะ”
แกมอรุณฟังน้ำเสียงนี้เช่นกัน มีผู้หญิงจะเข้ามาพบ เขา บอสหนุ่มรูปหล่อ หากแต่หล่อนไม่เคยพบผู้หญิงคนนี้ และไม่ได้รู้จักด้วย อีกทั้งไม่ได้มีคำสั่งจากทิญจน์ ที่บอกไว้ว่า วันนี้ไม่มีนัดกับลูกค้า หรือว่า ไม่ได้นัดกับใคร ให้มาพบเขา
และเมื่อมองดูการแต่งตัวของหญิงสาวผู้นี้แล้ว รู้สึกขัดเคืองนัยน์ตาของหล่อนเหลือเกิน
“ไม่ทราบว่า นัดกับบอส เอ้อ ท่านประธานไว้ก่อนหรือเปล่าคะ ที่จู่ๆคุณก็เข้ามาพบ”
เป็นน้ำเสียงของแกมอรุณ ที่หล่อนอยู่ในตำแหน่งเลขานุการ
หญิงสาวผู้มาใหม่นั้น มีท่าทีอึกอัก เหลียวซ้ายและขวา และมองจ้องแกมอรุณอย่างไม่พอใจ
“นี่ ถึงเขาไม่ได้บอกพวกเธอเอาไว้ก็ตามนะ แต่เขาก็จะต้องรู้ว่า ฉันเป็นใคร”
ศุมิกามองจ้องด้วยสายตาที่กัดจิก
และแกมอรุณ นั้น เป็นคนที่ไม่ยอมแพ้ ใครด้วยเช่นกัน ที่ถูกท้าทาย จากผู้หญิงคนนี้ก่อน
“ อ้าว ก็ แล้วใครจะไปรู้ล่ะคะ ว่าคุณนั้นเป็นใคร มาจากไหน” แกมอรุณได้ย้อนกลับด้วยน้ำเสียงยั่วให้อีกฝ่ายเจ็บใจ
“แกนี่มันตาถั่วจริงๆที่ไม่รู้จักว่าคนอย่างฉันเป็นใคร” เป็นคำพูดที่ค่อนข้างไม่น่าฟังเอาเสียเลย ค่อนข้างหยาบ
และก็ทำให้แกมอรุณโกรธที่ผู้หญิงคนนี้คิดเหยียดหยามดูหมิ่นหล่อน
“ เหรอค่ะ ฮึ ถ้าแบบนั้น มันก็ยิ่งไม่ได้ใหญ่ค่ะ เพราะว่าไม่มีคำสั่งจากคุณทิญจน์ ฉะนั้นคุณจะเข้าไปไม่ได้”
แกมอรุณนั้นเอ่ยปากตอบโต้และกีดกันผู้หญิงร้ายกาจคนนี้ เพราะหล่อนไม่นึกว่าผู้หญิงคนนี้จะเข้ามาป่วนที่บริษัทในเวลานี้
ก็ทำให้ศุมิกา หล่อนไม่พอใจด้วย และนึกไม่พอใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้วกับลท่าทีแข็งกร้าวของพนักงานในบริษัทของทิญจน์
“นี่พวกหล่อน จำเอาไว้ด้วย ฉันชื่อ มิกา หรือ ศุมิกา และฉันเป็นแฟนของทิญจน์ เพราะเรารักกันตั้งแต่อยู่ที่ สวิส โน่น แล้ว แต่เขากลับมาก่อนฉัน แล้วนี่ฉันก็ตามเขามา ก็เพื่อให้เขารู้ว่า คนอย่างฉัน นั้นยังมีค่าสำหรับเขา ทีนี้รู้แล้วหรือยังล่ะ”
แกมอรุณครุ่นคิด ยอมรับฟัง แต่ไม่สนใจ
- ผู้เขียน
