เมื่อแขกมาครบ งานหมั้นของไคโรกับซีอาร์ก็เริ่มดำเนินการไปทีละขั้นตอน โดยนาเองก็นั่งอยู่ภายในงานเธอจ้องมองภาพว่าที่พ่อของลูกกำลังนั่งยิ้มแย้มกับว่าที่คู่หมั้นของเขาอย่างมีความสุข ซึ่งต่างจากเธอที่พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้แทบไม่อยู่เธอเคยคิดว่าสักวันถ้าเธอมีความรักดีๆเหมือนกับเพื่อนๆของเธอ แต่สุดท้ายเธอก็จะต้องเสียใจและเจ็บปวด ใครจะไปคิดว่ามันจะเจ็บปวดและทรมานจนใจแทบขาดขนาดนี้ "นา ทำไมสีหน้าลูกดูไม่ค่อยดีเลย"แฟร้งค์ที่นั่งอยู่ข้างๆก็เอ่ยถามลูกสาวเบาๆเมื่อเขาสังเกตเห็นสีหน้าของนาซีดเผือก "อ้อ..พอดีเมื่อคืนนานอนดึกน่ะค่ะพ่อไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวกลับไปบ้านนอนพักอีกสักหน่อยก็คงจะดีขึ้นค่ะ"ตอนนี้นายังไม่มีอาการแพ้ท้องอะไรมากมีเพียงเวียนหัวอ่อนเพลียและเหนื่อยง่ายจึงทำให้เธอดูไม่สดใสเหมือนแต่ก่อน "งั้นกลับบ้านก่อนไหมเดี๋ยวพ่อจะให้สมชายพากลับก่อน"ด้วยความเป็นห่วงลูกสาวแฟร้งค์จึงอยากให้นาได้กลับไปนอนพ