ผู้ชายคนนั้น

895 คำ
บทที่2 ผู้ชายคนนั้น ผับ Z Gen ( นางเอก ) " นี่ยัยหวาน ฉันจะไปเข้าห้องน้ำนะ " ฉันหันไปป้องปากตะโกนใส่น้ำหวานที่ยืนเต้นอยู่กลางฟลอ เฮ้อ! เวรกรรมของฉันอีกแล้ว เมื่อเช้ามันลากฉันไปซื้อชุดที่ห้าง ตอนเย็นลากมาผับ อ๊ากกกกก...เจ้าจอมคนนี้อยากจะกรี๊ดดด วันนี้ฉันมาผับด้วยชุดที่น้ำหวานเลือกให้ คือ เดรสสั้นรัดรูปสีดำ รองเท้าส้นสูงสี่นิ้ว แต่งหน้าออกแนวเปรี้ยวนิดๆเพื่อความเซ็กซี่ แล้วเกล้าผมไว้ด้านหลัง เพื่อโชว์ลำคอเนียนๆ ฉันมองตัวเองผ่านกระจกในห้องน้ำ แล้วทึ่งในความสามารถยัยหวานเลยจริงๆ ที่ทำให้ฉันดูดีขึ้นขนาดนี้ ส่วนยัยหวานอ่ะหรอ ยัยนี่ก็แต่งคล้ายๆฉันแหละ แต่เดรสของยัยนี่ผ่าด้านหลังลึกมาก ทำให้เห็นหลังเนียนๆสวยๆกับผิวขาวที่ดูสะดุดตามากๆของมัน เห้อ! ฉันล้างมือเสร็จก็กำลังจะเดินกลับโต๊ะ " อ้ายยยย " "เฮ้ยยยย" เวรกรรม รองเท้าส้นสูงฉันพลิก ฉันกำลังจะล้ม เสียงฉันกับผู้ชายคนหนึ่งร้องพร้อมกัน ฉันหลับตาปี๋ คิดว่ายังไงๆ ฉันก็ต้องเจ็บตัวแน่ๆ แต่เอ๊ะ ทำไมไม่เจ็บเลยแฮะ ฉันเลยลองลืมตาดู โล่งอกฉันไม่ได้ล้มมีคนช่วยไว้ได้ทัน " ขอบคุณนะคะที่ช่วย " ฉันบอกก่อนจะหันมาสบตากับคนที่ช่วย โอ้ พระเจ้า นี่คนหรือเทพบุตรว่ะเนี่ย หล่อมากอ่ะ สูงด้วย ตาตี่ ผิวขาว แถมแขนล่ำมากเลย งื่อออออออ ( กรรมนางเอกของไรท์หื่น ) " ไม่เป็นไร แต่ถ้าใส่ไม่ถนัดก็ไม่ต้องใส่หรอก " ผู้ชายคนนั้นบอกก่อนจะเดินกลับไปทางโซน vip คนบ้าอะไรว่ะเย็นชาชะมัดเลย แต่ว่าทำไมฉันคุ้นเสียงผู้ชายคนนี้จังว่ะ ทั้งเสียงทั้งคำพูดเลย เหมือนเคยได้ยินที่ไหน ฉันเดินคิดถึงผู้ชายคนเมื่อกี้จนกลับมาถึงโต๊ะตัวเอง เอ๊ะ หรือว่าเค้าจะเป็นผู้ชายที่ฉันกับยัยน้ำหวานเดินชนที่ห้างวันนั้นนะ แต่โลกมันคงไม่กลมขนาดนั้นหรอกม้างงงง ผับ Z Gen ( พระเอก ) ผมเดินมาเข้าห้องน้ำ และผมกำลังจะเดินกลับโต๊ะ แต่ดันหันไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งเธอดูมีเสน่ห์มากๆ เธออยู่ในชุดเดรสรัดรูปสีดำกับรองเท้าส้นสูงสี่นิ้วที่ดูๆแล้วเหมือนเธอเองก็ไม่ค่อยชอบที่จะใส่มันซักเท่าไหร่ ใบหน้าเรียวแต่งหน้าให้ดูเปรี้ยวนิดๆ เกล้าผมขึ้นไว้ด้านหลังเพื่อโชว์ลำคอสวย ทำให้เธอดูเซ็กซี่จนน่าขย้ำ ผมยืนมองเธออยู่นานจนกำลังจะเดินกลับโต๊ะตัวเอง แต่แล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น อยู่ๆรองเท้าส้นสูงเธอก็เกิดพลิกขึ้นมา เร็วเท่าความคิดผมก็ถึงตัวเธอแล้ว " อ้ายยย " " เฮ้ยยยย " เสียงผมกับเสียงเธอร้องขึ้นมาพร้อมกัน เธอคงตกใจคิดว่าตัวเองคงล้มแน่ๆสินะ หลับตาปี๋เชียว แต่เหมือนเธอจะรู้สึกตัว ว่าตัวเองไม่ได้ล้ม เลยหันไปมองพื้นก่อนจะถอนหายใจออกมา " ขอบคุณนะคะที่ช่วย " เธอเอ่ยขอบคุณผมก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม ผมพิจารณาหน้าผู้หญิงคนนี้อยู่นานจนนึกออกว่าเคยเจอเธอที่ไหน เธอคือคนที่ชนกับผมในห้างเมื่อเช้ายังไงล่ะ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะจำผมไม่ได้แฮะ เวลาที่ยัยนี่แต่งหน้าแต่งตัวก็ดูเซ็กซี่เหมือนกันนะ แต่เวลาไม่แต่งหน้าหน้าก็หวานใช้ได้เลย ผมจะทำยังไงให้ยัยนี่จำได้ดีนะ อ่อ..เอาแบบที่ผมเคยพูดกับเธอดีกว่า " ไม่เป็นไร แต่ถ้าใส่ไม่ถนัดก็ไม่ต้องใส่หรอก " ผมบอก บอกตามสไตล์ของผมอ่ะ หวังว่าเธอคงจำได้นะ หลังจากนั้นผมก็เดินกลับโต๊ะมาหาเพื่อนๆ ที่โซน vip " ไง..เมื่อกี้กูเห็นนะเว้ยไอ้ธาน ประคองเขาไม่ยอมปล่อยเลยนะ ฮ่าๆๆๆ " มาถึงโต๊ะไอ้ไตรก็แหกปากแซวขึ้นเป็นคนแรก " ยุ่ง " ผมว่าให้มัน " 555 ไอ้ไตร มึงก็ไปแซวมัน นานๆจะได้เห็นมันสนใจใครที่ไม่ใช่ที่นอน " ไอ้เซฟรีบแซวสมทบไอ้ไตรทันที " กูว่าจะลองเปลี่ยนฟิตเนสดูว่ะ พวกมึงสนใจมั้ย " ผมบอกเรื่องที่คิดไว้ให้เพื่อนๆฟัง " เออ กูก็คิดอยู่ว่าจะเปลี่ยน เฮ้อ ที่เก่าคนโคตรเยอะเลย " มาวินเองก็เสนอขึ้นอย่างเห็นด้วย " งั้นเอาตามนี้ มึงกับกูช่วยกันหาที่ใหม่ไอ้วิน คนอื่นว่าไง " ผมบอกกับเพื่อนสนิท " เออๆ ตามนั้น " พวกมันตอบพร้อมกันอย่างไม่คิดอะไรมากเพราะมันจะเอาเวลาไปกระดกเหล้ากันต่อ เนี่ย!!! เพื่อนผมครับ ขี้เหล้าทั้งวง หลังจากพวกผมตกลงกันได้เราก็นั่งดื่มกันต่ออีกสักพัก ก่อนที่เราจะแยกย้ายกันกลับคอนโดใครคอนโดมัน แล้วผมจะเจอผู้หญิงคนนั้นอีกไหมนะ เสียงของเธอนี่น่าฟังชะมัด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม