อยากหยุดเวลาไว้ที่สองเรา
2504 คำ
รุ่งอรุณวันใหม่บอมบอมเริ่มรู้สึกตัวตื่น เพราะบริเวณแผ่นอกได้มีลำแขนได้พาดทับไว้ ส่วนขาของเขาก็ถูกเกยด้วยขาของเอกที่นอนข้างๆ เมื่อเขาตื่นมาแล้วเห็นเช่นนั้น บอมบอมแสนจะดีใจและปลื้มใจอย่างมาก แต่เขาก็ต้องรีบจับนำแขนของเอกออกรวมทั้งขาของเอก เพราะบอมบอมต้องออกไปหาซื้อกับข้าวอาหารมาไว้ให้เอกได้กิน เมื่อเขานำแขนและขาของเอกออกไว้ข้างลำตัวแล้ว บอมบอมจึงลุกขึ้นนั่งมองหน้าพี่เอกของเขา และเกิดความคิดอะไรบางอย่าง เขาอยากลองสัมผัสใบหน้าของเอกขึ้นมาทันที อยากแสดงความรักที่เขามีต่อเอกในยามหลับใหล บอมบอมจึงรวบรวมความกล้าที่จะบรรจงจูบแก้มของเอก บอมบอมจึงตัดสินใจก้มหน้าลงอย่างช้าๆ แล้วใช้ริมฝีปากไปแตะที่ใบหน้าของพี่เอก เพียงเสี้ยววินามีเขาก็ต้องดึงริมฝีปากกลับ เพราะกลัวพี่เอกจะตื่นขึ้นมาเห็นและจะไม่พอใจ หลังจากนั้นเขาก็รีบเข้าไปในห้องน้ำในทันที
เพียงเสียงประตูห้องน้ำเปิดเอกก็ลืมตาขึ้น ความจริงเอกรู้สึกตัวตั้งแต่บอมบอมจับแขนและขาของเขาออกจากร่างกายแล้ว ซึ่งเขาก็แปลกใจว่าทำไมถึงมานอนกอดบอมบอมได้ทั้งที่ก่อนนอนเขาก็หันหลังให้บอมบอม แต่นั่นยังไม่เท่ากับที่บอมบอมกล้าแอบหอมแก้มของเขา ซึ่งในตอนนี้เอกค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าบอมบอมนั้นมีความรู้สึกดีดีให้แก่เขา ในบางครั้งเอกก็รู้สึกดีที่บอมบอมมาชอบแต่ก็ยังตะขิดตะขวงใจในบางที ตอนนี้เอกยังสับสนจิตใจตัวเองอยู่ไม่น้อย ในเรื่องรสนิยมทางคววามรักของเขาที่เปลื่ยนไปหรือยังเหมือนเดิม แต่อย่างน้อยที่เขาคิดว่าถึงอย่างไง เขาก็ต้องยังอยู่กับบอมบอมอีกนานจนกว่าจะจบการศึกษา ไม่ว่าเขาจะรักบอมบอมหรือไม่ก็ตามทีเพราะบอมบอมนั้นสามารถทำให้ชีวิตเขาดีขึ้นมาทันตาเห็น และเป็นกำลังใจคอยช่วยเหลือเขาทุกอย่างในทุกครั้งที่เขาไม่เคยร้องรอ ซึ่งเป็นความดีและจริงใจของบอมบอมที่เขาเห็นและซึ่งน้ำใจของบอมบอม ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเขาจะทำทุกอย่างที่บอมบอมต้องการและให้ความสุขแกบอมบอม ถึงแม้บางครั้งอาจจะขัดความรู้สึกของเขาบ้างก็ตามที เอกนั้นจึงยังไม่อยาากคิดอะไรต่อจากนี้ อะไรมันจะเกิดค่อยว่ากันอีกที แต่ตอนนี้เอกยังรู้สึกอยากนอนต่อเขาจึงหลับตาลง
เมื่อบอมบอมออกมาจากห้องน้ำแล้ว แต่งตัวเพื่อออกไปซื้ออาหารเช้ามารับประท่านกันสองคน ก่อนออกไปเขาไปดูเอกซึ่งแกล้งนอนหลับอยู่ บอมบอมจึงไม่กล้าปลุกเขาจึงเดินออกจากห้องไปเพื่อหาซื้ออาหารเช้าให้พี่เอกของเขาได้กิน
บอมบอมเดินตลาดเลือกซื้อของกินเต็มสองมือแท่บถือไม่หมด ในระหว่างทางที่เขาเดินกลับห้องก็ได้เจอพี่กิต รุ่นพี่ร่วมห้องที่น่ารักของเขา
"พี่กิต"บอมบอมตะโกนเรียกแล้วเดินไปมา
"พี่กลับบ้านเหรอครับ"บอมบอมสังเกตเห็นกระเป๋าใบใหญ่ที่กิตที่อยู่
"อ้าวบอมบอม ฮือ พี่กำลังจะกลับบ้านแล้วบอมบอมล่ะยังไม่กลับเหรอนี่ปิดเทอมหลายวันแล้วนะ"กิตถาม
"อีกสองสามค่อยกลับครับ"
"ได้ข่าวว่าเอกมาอยู่ด้วยใช่ไหม"กิตจ้องมองหน้าบอมบอมด้วยความอยากรู้
"ใช่ครับ"บอมบอมตอบเสียงอ่อย
"ก็ดีจะได้มีเพื่อนเอยู่ด้วยกันไม่เหงาดี"
"ครับ"บอมบอมคิดถึงในอนาคตพี่ก็อตพี่รหัสคณะของเขาใช่ลูกของพี่กิตหรือเปล่าเขาก็ไม่แน่ใจ บอมบอมคิดว่ากลับไปคราวนี้จะถามให้ได้ว่าใช่หรือไม่ เพราะบอมบอมไม่ชอบอะไรที่มันคาใจ
"ทีกับพี่พูดน้อยจัง ไม่เหมือนพี่เอกนอกจากพูดเยอะยังชวนมาอยู่ด้วยอีก"กิตพูดด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ทั้งที่ช่วงเวลาสั้นๆที่บอมบอมอยู่หอในเขาก็ดูแลบอมบอมมากกว่าเอกซะอีก เพราะอยู่ห้องเดียวกันแต่บอมบอมกับไม่สนใจ ดันไปสนใจพี่รหัสที่อยู่ต่างห้อง
"พี่กิตก็ บอมบอมไม่รู้จะพูดอะไรน่ะครับ"
"ใช่ พี่มันไม่ใช่คนสำคัญ แต่บอมบอมจำไว้นะ ถ้าเกิดบอมบอมมีปัญหาอะไร มาหาและปรึกษาพี่ได้ทุกเมื่อนะ"กิตยิ้มให้บอมบอมอย่างจริงใจ ซี่งบอมบอมก็รู้ข้อนี้ดีแต่ในเมื่อหัวใจของบอมบอมมีเพียงพี่เอกของเขา จึงไม่เหลือเผื่อไว้ให้ใครอีก
"ครับพี่่กิต"บอมบอมยิ้ม
"บอมบอมของพี่น่ารักเสมอแต่พี่คงไม่มีโอกาสได้ดูแลบอมบอมแล้วแหละ"
"ทำไมล่ะ"
"อ้าวก็พี่เอกของบอมบอมนั่นแหละจะต้องดูแลบอมบอม หรือว่าพี่เข้าใจผิด บอมบอมต่างหากที่ดูแลพี่เอก"กิตรู้มาบ้างว่าบอมบอมซื้อของให้เอกหลายอย่างมาก
"ไม่ใช่ พี่เอกดูแลบอมบอมดีมาก"บอมบอมหลบสายตากิต
"ถ้างั้น อะไรที่บอมบอมถือมาเต็มสองมือ"
"กับข้าว"
"ก็งั้นไงบอมบอมดูแลพี่เอกไม่ใช่เหรอ"
"เอ่อ"บอมบอมนิ่งไปชั่วครู่
"ไม่ต้องพูดอะไรหรอกพี่เข้าใจ"กิตนั้นเข้าใจความรู้สีกนี้ดีเพราะส่วนตัวเขาก็อยากให้บอมบอมมีความสุข ซึ่งเขาก็สามารถทำได้ทุกอย่างเหมือนกัน บางครั้งกิตก็แอบอิจฉาเอกเล็กๆที่ได้ใจบอมบอมไปครอบครอง
"พี่กิตคิดอะไรไปเรื่อย บอมบอมกับพี่เอกก็อยู่กันแบบพี่แบบน้อง"
"เหรอ ก็ดีนะ"กิตไม่เชื่อคำพูดของบอมบอม เพราะเขาก็ไม่ได้คิดกับบอมบอมแบบพี่กับน้อง และเขาก็ไม่แน่ใจว่าเอกนั้นคิดแบบไหนกับบอมบอม
"ตามนั้น นั่นแหละพี่กิต"
"พี่ต้องไปแล้วนะรถจะออกแล้ว เจอกันตอนเปิดเทอมนะ ว่างๆก็มาหาพี่บ้างก็ได้ พี่อยู่แถวนี้แหละพี่ก็ย้ายมาอยู่ข้างนอกเหมือนกัน"
"พี่กิตย้ายมาอยู่กับใคร"บอมบอมแปลกใจและดีใจ
"พี่พงษ์นั่นไง จะใครซะอีก บอมบอมคงลืมไปหมดแล้วมั้ง เพราะดูเหมือนจะมีแต่พี่เอกคนเดียวเท่านั้นที่บอมบอมจำได้"
"เอาอีกแล้วพี่กิตก็"บอมบอมมีสีหน้าที่ไม่ค่อยชอบการแขวะของกิตสักเท่าไร
"พี่ขอโทษที่แขวะบอมบอมน่ะ พี่ไปล่ะเดี๋ยวเจอกันใหม่"
"ครับพี่กิต"บอมบอมยิ้มและมองพี่กิตของเขาจนหลับตา หลังจากนั้นเขาจึงเดินกลับไปที่ห้องเช่าของเขา เพราะรถมอเตอร์ไซค์ที่มีบอมบอมนั้นขับไม่เป็น เวลาไปไหนที่ไม่เดินก็ขึ้นรถประจำทาง ส่วนมอเตอร์ไซค์นั้นบอมบอมเอาไว้ให้พี่เอกได้ใช้
บอมบอมใช้เวลาในการเดินเท้ามาที่ห้องก็ร่วมครึ่งชั่วโมง เมื่อมาถึงห้องเขาก็เห็นเอกนั้นนั่งเล่นกีต้าร์เพื่อฝีกซ้อมมือก่อนที่จะไปทำงานร้องเพลงในคืนแรก
"พี่เอกกินข้าวกันวันนี้บอมบอมซื้อผัดกระเพาะไข่ดาวไม่สุกของพี่เอก"บอมบอมเอาข้าวกล่องที่ซื้อมาไว้บนโต๊ะ ส่วนของบอมบอมกินข้าวผัดไข่
"ทีหลังไม่ต้องลงไปซื้อนะบอกพี่มาเดี๋ยวพี่ไปซื้อเอง"เอกวางกีต้าร์ลงแล้วเดินไปที่โต๊ะอาหาร
"ไม่เป็นไรหรอก ถือว่าเดินออกกำลังกายยามเช้า"
"ไม่ดีหรอก ถ้าใครเห็นเขาจะหาว่าพี่ไม่ดูแลบอมบอม มาเกาะบอมบอมกิน"เอกนั้นพูดจากใจจริง เพราะเขาก็กลัวคำครหานี้เหมือนกัน
"พี่เอกให้บอมบอมดูแลพี่เอกเถอะ"
"จะมาดูแลทำไม พี่ดูแลตัวเองได้ พี่นี่แหละต้องดูแลบอมบอม ตอนบ่ายบอมบอมต้องสอนคอมอีกไม่ใช่เหรอ เอาเวลาไว้พักผ่อนดีกว่า"เอกนั้นรู้สึกเสียใจที่แกล้งหลับ เขาน่าจะฉุกคิดสักนิดว่าบอมบอมนั้นจะต้องเดินออกไปซื้อกับข้าวเป็นแน่ เขาก็ไม่อยากให้บอมบอมลำบากมากไปกว่านี้
"โอเค ต่อไปนี้ไม่ว่าบอมบอมจะทำอะไรบอมบอมจะบอกพี่เอกก่อนนะ กินข้าวกันดีกว่าบอมบอมหิวจะแย่แล้ว"
"ได้เลย"
ทั้งสองจึงแกะข้าวกล่องนั่งกินข้าวเพียงสองคนคุยกันกระหนุงกรหนิงอย่างกับคู่รัก ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่บอมบอมมีความสึกมากที่สุด ส่วนเอกนั้นก็รู้สึกเนียนกับความรู้สึก เขาก็มีความสุขไม่ได้อึดอัดแม้แต่น้อยที่จะอยู่กับบอมบอมเพียงสองคน
"คืนนี้เดี๋ยวบอมบอมจะไปเป็นเพื่อนพี่เอกหนึ่งคืน"
"ก็ดีนะ พี่ไปคนเดียวดูเหงาๆ มีเพื่อนไปด้วยยก็ดีเหมือนกัน"
"ตื่นเต้นไหมที่จะได้เป็นนักร้องแล้ว"
"ตื่นเต้นสิ ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง"
"เอาน่ากล้าๆไว้เดี๋ยวทุกอย่างก็ดีเอง ทุกคนก็เคยมีครั้งแรกด้วยกันทั้งนั้นแหละ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรบอมบอมก็เหมือนกัน"
"ของบอมบอมอะไรเหรอครั้งแรกน่ะ"
"ก็มาที่หอในไงแล้วก็เจอพี่เอกตอนหนุ่มบอมบอมตื่นเต้นมากเลย"
"อะไรตอนหนุ่มทำยังกับพี่เคยแก่"
"เจอหนุ่มหล่อ"บอมบอมยิ้ม
"ยอมรับไว้ก็ได้ว่าหล่อ"เอกอมยิ้ม
"กลัวจังว่าพี่เอกไปเป็นนักร้องและจะมีสาวๆมาติด พี่เอกคงลืมน้องบอมบอมคนนี้เป็นแน่"
"ไม่มีใครจะมาติดนักศึกษาจนๆ หรอก"
"เอาอีกแล้ว อย่าคิดมากอย่าดูถูกตัวเองรู้ไหม เราต้องมั่นหน้าเข้าไว้อย่าไปแคร์"
"ฮือ มั่นใจหนอ"เอกขยี้ศีรษะของบอมบอม
"พี่เอกกินเยอะๆ"บอมบอมนั้นซื้อหมูทอดมาด้วยเขาจึงน้ำออกจากถุงใส่จานข้าวของเอกสองชิ้น
"บอมบอมก็กินซิ ทำไมไม่กินล่ะ"
"บอมบอมกลัวอ้วน ดูพี่เอกซิผอมลงไปเยอะ ต้องกินเยอะๆจะได้หุ่นดีๆ"
"เหรอพี่ผอมจริงๆด้วย รู้สึกเสื้อผ้าจะหลวมลงไปเยอะ"
"นั่นไงเห็นไหม ต้องกินเยอะๆ มีน่องไก่ทอดด้วยนะ"บอมบอมฉีกเนื้อไก่ให้ยื่นที่ปากของเอก
"พี่กินเองได้ไม่เป็นไร"
"กินเลยเดี๋ยวมือพี่เอกเปื้อน บอมบอมอิ่มแล้ว"
"ก็ได้"เอกอ้าปากกินไก่ที่บอมบอมป้อนจนหมดทุกชิ้นที่บอมบอมป้อนมาให้
เมื่อทั้งสองได้กินข้าวจนหมด หลังจากนั้นนั่งพักผ่อนและเอกได้ฝีกซ้อมเล่นกีต้าร์และร้องเพลงต่อ ส่วนบอมบอมก็นอนฟังเพลงที่เอกร้อง ซึ่งจะมีแต่เพลงที่บอมบอมไม่ค่อยได้ยิน แต่ก็เป็นเพลงที่เพราะมากตอนแรกบอมบอมจะให้ร้องเพลงปาฏิหารย์ เป็นจังหวะเดียวที่เอกหยุดซ้อมพอดีบอมบอมจึงปล่อยผ่าน ไม่ได้ขอให้ร้องต่อแต่อย่างใด หลังจากนั้นเอกก็ลงมานอนข้างๆบอมบอม
"ดูหนังมั้ยพี่เอก"บอมบอมพูดขึ้น
"หนังอะไร"
"บอมบอมเช่าวีดีโอมา ดูซักเรื่องก็ดีเดี๋ยวตอนบ่ายบอมบอมต้องไปสอนคอม บอมบอมไม่อยากไปเลย"
"ทำไม"เอกนอนลงข้างๆแล้วหันหน้ามาถาม
"ก็อยากจะอยู่กับพี่เอกนานๆ"
"แหมทำอย่างกับบอมบอมจะไปที่อื่น"
"นั่นแหละบอมบอมกลัวว่าจะได้ไปแล้วไม่ได้กลับมาหาพี่เอกอีกนะซิ เพราะบอมบอมก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันมาที่นี้ได้อย่างไร และจะได้กลับไปตอนไหนบอมบอมไม่รู้อะไรเลย"
"อ้าว จะไปไหน"เอกมองหน้าบอมบอม
"เอ่อ ไปบ้านน่ะ ดูหนังดีกว่าบอมบอมเช่ามาหลายเรื่องเลย"
บอมบอมจึงลุกจากที่นอนไปเลือกดูม้วนวีดีโอที่เขาเช่ามาสี่เรื่อง เขาก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้มาเปิดดูหนังจากม้วนวีดีโอ
"มีเรื่องอะไรบ้างล่ะบอมบอม"
"ไททานิค สปีค เกิดอีกทีต้องมีเธอ คู่กรรม"
"เอาไททานิคก็แล้วกัน"
"ก็ได้"บอมบอมจึงหยิบม้วนวีดีโอหนังไททานิคใส่ในเครื่องเล่นวีดีโอ หลังจากนั้นเดินมานอนข้างๆ เอกที่นอนรอดูหนังอย่างจดจ่อ
"พี่นึกว่าบอมบอมจะเช่าหนังโป๊มาดููคนเดียว"เอกพูดขึ้น
"ฮ่ะ มีด้วยเหรอ"
"มีสิ พี่ก็นึกว่าบอมบอมดูประจำอยู่คนเดียว หรือว่าไม่เคยดู"เอกหันมามองหน้าบอมบอม
"เคยเหมือนกัน ดูในโทรศัพท์มือถือน่ะ"บอมบอมอมยิ้ม เขาเปิดดูเป็นประจำตอนอยู่ในห้องที่บ้านคนเดียวแต่มาที่นี่ไม่มีให้ดู เขาก็พึ่งรู้ว่ามีให้ดู
"พี่เอกอยากดูไหมวันหลังบอมบอมจะได้เช่ามาให้ดู"
"บอมบอมกล้าเช่าเหรอ"
"เรื่องแค่นี้เองธรรมดา ตอนบอมบอมอยู่บ้านนะมีในแอปเลยหาดูง่ายมาก"
"อะไรของบอมบอมนับวันนี้พูดจาแปลกๆ"เอกมีสีหน้าที่ประหลาดใจ
"ลีโอนาโดออกแล้วกำลังจะขึ้นเรือ"บอมบอมเปลื่ยนเรื่องพูดทันที
"อ่อใช่"
"พี่เอกอยากดูหนังโป๊ไหม"
"ก็อยากนะ"เอกไม่กล้าพูดเยอะเขาก็อยากดูตามประสาผู้ชายนั่นแหละ
"เดี๋ยวก่อนกลับบ้านบอมบอมจะไปเช่ามาให้ดูห้าเรื่อง"
"เยอะไปสองสามเรื่องก็พอ"
"เช่าเผื่อไว้ไง"บอมบอมนั้นคิดแผนการณ์เผด็จศึกพี่เอกของเขาทันที ถ้าพี่เอกได้ดูหนังอาจจะเกิดมีอารม์กับเขาขึ้นมาก็ได้
"ดีจัง"บอมบอมยิ้มคนเดียว
"อะไร"
"เปล่า"บอมบอมจ้องมองหน้าเอกเป็นระยะ ถึงลีโอนาโดจะหล่อแค่ไหนบอมบอมก็ไม่สน เพราะตอนนี้พี่เอกของบอมบอมหล่ออยู่เพียงคนเดียว
เอกนั้นสนใจดูหนังไม่กระพริบตา ส่วนบอมบอมนั้นไม่ค่อยมีจิตใจจะดูหนังซักเท่าไร ด้วยความรู้สึกที่ได้นอนใกล้ๆเอกนั้นทำให้เขาลืมทุกอย่าง และบอมบอมมีความคิดที่จะกอดเอก และด้วยความเป็นคนสมัยใหม่จากโลกอนาคตจะมีความกล้าและมั่นอยู่พอสมควร บอมบอมจึงตัดสนใจโอบกอดพี่เอกในทันที โดยก่อนหน้านี้นอนหงายเขาจึงเปลื่ยนมานอนตะแครง และกลั้นหายใจอึกเดียวแล้วโอบกอดเอกในทันที
- ผู้เขียน
