เรนย์เงยหน้าขึ้นมองเพื่อนรักกับนันท์นลิน ก่อนจะถอนหายใจยาว พลางส่ายหน้าด้วยความอ่อนอกอ่อนใจ ตัวเขานั้นรึ อยากรับผิดชอบอยากแต่งงานกับสาวเจ้า เสียวันนี้เดี๋ยวนี้ด้วยซ้ำไป แต่ยายแสบของเขาก็ไม่ยอมรับสิ่งที่เขาหยิบยื่นให้สักที ซึ่งทำให้เขางุนงงอยู่ไม่น้อยว่าทำไมขวัญข้าวถึงไม่ยอมแต่งงานกับเขา ทั้งๆ ที่เธอนั้นได้กลายมาเป็นภรรยาของเขาแล้ว
นันท์นลินคลี่ยิ้มบางๆ รู้ดีว่าเรนย์นั้นได้ส่งสายตาขอร้องให้ตัวเธอได้ทำหน้าที่เป็นทูตเจรจาให้ หญิงสาวจึงได้ลุกขึ้นเดินมาหาสาวน้อยจอมดุ ก่อนจะยื่นมือไปจับต้นแขนเนียนของขวัญข้าวไว้ แล้วรั้งให้ลุกยืนขึ้น พร้อมกับเอ่ยบอกสุภาพบุรุษทั้งหลาย ที่ได้มองตามด้วยความสนใจใคร่อยากรู้
“นลินขอคุณกับขวัญข้าวสักครู่นะคะ เชิญคุณสุภาพบุรุษทุกท่านร้องเพลงตามสบายเลยนะคะ”
นายหญิงแห่งคฤหาสน์ ดี ทีสต์ ได้เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหวานๆ ก่อนจะดึงมือขวัญข้าวให้เดินตามตนเองไป ซึ่งเรนย์ก็ได้ปล
