“เรารอจวนจะครบชั่วโมงแล้วน่ะบารอน”
เรนย์ค้านออกมาด้วยความโมโห แต่หาใช่เพราะโมโหกัปตันบารอนเพื่อนรักไม่ เขากำลังโมโห ‘เธอ’ คนที่เพื่อนรักได้ส่งมารับ และได้ผิดนัดเป็นชั่วโมงๆ ต่างหาก
“เอาน่า...เรนย์ ขอเวลาอีกสิบนาที อีกแค่สิบนาทีเท่านั้นนะเรนย์”
กัปตันบารอนพยายามถ่วงเวลาเพื่อนรัก พร้อมกันนั้นก็ได้จับจ้องมองไปยังต้นหนเรือ ที่นั่งอยู่ไม่ห่าง เพื่อส่งสายตาเป็นคำถามว่าอีกฝ่ายนั้นติดต่อกับขวัญข้าวได้หรือยัง
“โอเค อีกแค่สิบนาทีเท่านั้นนะบารอน!”
เรนย์ย้ำคำ ก่อนจะกดตัดสายทันที สาบานได้ว่าหากเจอ เธอ คนที่มารับตนเองสายเป็นชั่วโมงๆ เมื่อไร จะจับหักคอจิ้มน้ำพริกให้ดู!
“กัปตันบารอนบอกให้พวกเรารอใช่ไหมครับ คุณเรนย์”
พ่อบ้านเอ็ดเวิร์ดถามผู้เป็นนาย ที่กำลังเผยอาการหงุดหงิดงุ่นง่านให้เห็นได้อย่างชัดเจน
“ฮื้อ...” เรนย์รับคำในลำคอ ก่อนจะเอ่ยตอบออกมา “บารอนขอร้องให้พวกเรารออีกสิบนาที”
น้ำเสียงที่
