พอตกลงกันได้ว่าจะทำอะไรเพื่อสร้างอาชีพให้หยาดฟ้า วันรุ่งขึ้นหลังเลิกงาน ไอ้ดินก็ขี่มอเตอร์ไซค์พาเมียสาวซ้อนไปที่ตลาดเย็น ติดต่อกับเจ้าของตลาดเพื่อเช่าแผงขายของ ค่าเช่าแผงขายของตกวันละสองร้อยบาท ไม่แพงจนเกินไป พอวางมัดจำสำหรับค่าเช่าแผงหนึ่งเดือนเสร็จ ก็พาหยาดฟ้ากลับบ้านแล้วบอกให้เข้านอนไวๆ ด้วยพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้ากว่าปกติไปซื้อวัตถุดิบที่ตลาดเช้า
ตลาดเช้าอยู่ไม่ไกลจากตลาดเย็นมากนัก ห่างกันไม่กี่ร้อยเมตร ไอ้ดินปลุกหญิงสาวให้ตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ถึงจะง่วงแค่ไหน หยาดฟ้าก็จำต้องตื่น แล้วก็ซ้อนมอเตอร์ไซค์ไอ้ดินไปที่ตลาดเช้า เดินตามหลังชายหนุ่มต้อยๆ ขณะที่อีกฝ่ายเลือกซื้อวัตถุดิบที่จำเป็น
การซื้อของมาทำน้ำยาขนมจีนนั้นก็หมดไปเป็นพันเหมือนกัน หยาดฟ้ามองธนบัตรสีเทาที่อยู่ติดกระเป๋าสตางค์ใบหรูไม่กี่ใบแล้วก็ถอนหายใจ
เธอไม่เคยพกเงินน้อยขนากนี้มาก่อนเลยในชีวิต ให้ตาย...จะรอดไหมนี่
กระนั้นก็ไม่
