“ก็ลองดูสิ​ ฉันไม่ได้ขู่แต่ฉันพูดจริง”

1777 คำ

น้ำค้าง TALK “ห้องนี้ก็ดีนะ​ จะพักกี่วันก็แล้วแต่​ มีที่ไปค่อยไปก็ได้” ฉันพูดอย่างเป็นมิตรไม่อยากใจร้ายใจดำหรอกนะคะ ในเมื่อคนไม่มีที่ไปก็ต้องช่วยเหลือ แต่การช่วยเหลือของฉันหวังว่ามันจะไม่สูญเปล่า อย่าได้เป็นชาวนากับงูเห่ามาคอยแว้งกัด​ฉัน​ ถ้าไม่สำนึกจริง ๆ งูเห่าตัวร้ายจะโดนฉมวกของฉันอย่างแน่นอน “ค่ะ” “ใส่ชุดของน้ำค้างก่อนก็ได้น้ำค้างเอาชุดมาเยอะ เดี๋ยวจะเอามาให้” “ค่ะ​ แบบนั้นก็ได้” ฉันเดินไปที่ห้องที่ฉันเคยเอากระเป๋าไว้ค่ะ ห้องที่เอาไว้เก็บกระเป๋าเฉย ๆ เพราะหลังจากที่ฉันมาหาคุณพายุแล้วฉันก็จับเขาทำผัวเลย​ ก็เลยไม่ได้นอนห้องนั้น​ ฉันนอนที่ห้องคุณพายุนอนกกนอนกอด นอนจ้ำจี้มะเขือเปราะกันอยู่ที่ห้องนั้นส่วนห้องนี้นะเหรอเอาไว้เก็บกระเป๋าอย่างเดียวค่ะ ฮ่า ๆ ๆ ฉันหยิบชุดมาหลายชุดแล้วเดินมาค่ะ​ สายตาที่ยัยชะมดมองผัวของฉันมันมีความหมายแฝงอยู่มากเลย​ ผู้หญิง​ด้วยกันดูออกว่าอยากจะพลีกายถวายหั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม