“ท่านแม่ทัพมีสิ่งใดก็รีบกล่าวมา” ทันทีที่สั่งให้คนพาต้าหวงเข้าเรือนของตนเอง หลี่หลินฮวาก็ถูกเชิญเข้ามาในห้องทำงานของสามี
นางไม่อยากมองหน้าเขาด้วยซ้ำตอนนี้ บุรุษผู้นี้กำลังหาทางบีบนางให้พ้นจากตำแหน่งฮูหยินใช่หรือไม่
“ต้าหวงเป็นบุตรของข้า เจ้าจะรังเกียจเขาหรือไม่ ข้าขอโทษที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเจ้าแต่ต้น” เดิมทีตั้งใจให้ต้าหวงอยู่ในค่ายจนกว่าจะเติบใหญ่ เมื่อเวลาเหมาะจะบอกกับหลี่หลินฮวาให้เข้าใจถึงความจำเป็น ยามนี้เขาไม่ต้องการให้ผู้ใดรู้ว่าต้าหวงเป็นเพียงบุตรบุญธรรม
“หากข้าบอกว่าไม่รับเด็กน้อยผู้นั้นท่านจะทำอย่างไร”
มาถึงขั้นนี้ยังกล้าถามความสมัครใจของนางอีกหรือ
เหอะ สามีไข่ทิ้งไว้จนเด็กโตป่านนี้แต่กลับไม่บอกนางแม้แต่น้อย หากเขาอ้างเหตุผลมีบุตรก็เป็นไปได้ว่านางจะถอยตั้งแต่ต้น
“หากเจ้าไม่ชอบใจข้าจะส่งเขากลับค่ายทหารเช่นเดิม สาบานได้ว่าจะไม่ให้เขามาเหยียบที่จวนเป็นอันขาด”
ไม่รัก
