วันนี้มาณวิกาจะออกจากร.พ. หลังจากที่ทำเรื่องเสร็จเขาก็พาเธอขับรถออกมา มาณวิกายังคงไม่พูดกับเขาสักคำ ไม่ว่าเขาจะชวนคุยอะไร เธอก็แค่พยักหน้าเท่านั้น
" พรุ่งนี้เช้า เราไปทำบุญให้ลูกกันนะ ผมให้คชาเตรียมสังฆทานไว้แล้ว เป็นสังฆทานที่จัดเอง มีข้าวของเครื่องใช้ของเด็กอยู่ด้วย "
มาณวิกาหันหน้ามามองอัครพล แล้วหยักหน้าตอบรับ " อือ"
ตอนเช้าอัครพลพามาณวิกา ไปทำบุญที่วัดเสร็จ ก็ขับรถไปต่อ มาณวิกามองดูข้างทาง มันไม่ใช่เส้นทางเดิมที่จะกลับบ้าน จึงมองหน้าเขาเพื่อรอคำตอบ
" ผมจะพาคุณไปที่หนึ่ง รับรองว่าคุณต้องชอบ ถ้าเหนื่อยก็นอนหลับได้เลย ถึงแล้วเดี๋ยวผมปลุก"
มาณวิกาไม่สนใจ เขาอยากจะพาเธอไปที่ไหนก็ไป เธอเหนื่อยร่างกายก็ยังอ่อนเพลียอยู่ นั่งรถไปได้ซักพักก็หลับไป ไม่รู้ว่าเธอหลับไปนานแค่ไหน ตื่นมาอีกทีก็เห็นว่ารถมาจอดอยู่ที่ชายทะเล มาณวิกาเปิดประตูรถเดินลงมา ฟังเสียงคลื่นลมทะเลสูดอากาศเข้าไปเต็มปอด อัครพล
