ตอนที่ 3

1072 คำ
“ทุกวันทุกคืน คุณคิลล์เอาแต่ดื่มและก็ดื่มค่ะ เมื่อเดือนก่อนคุณดีนเห็นคุณคิลล์ยังไง ตอนนี้สภาพย่ำแย่ยิ่งกว่าตอนนั้นอีกค่ะ ดิฉันพยายามดูแลทุกอย่าง แต่ก็ไม่สามารถขัดคำสั่งของคุณคิลล์ได้ ทำได้แค่เพียงยืนมองคุณคิลล์กรอกเหล้าอย่างไม่มีทางเลือก” ดีแลนมองนาเดียอย่างขอบคุณ เขารู้ดีว่านาเดียจงรักภักดีกับคิลเลียนมาก เพราะทั้งคู่เคยเป็นเพื่อนเล่นกันมาก่อนในสมัยเด็กๆ “ฉันขอบใจเธอมากนะนาเดีย ถ้าไม่มีเธอ ป่านนี้เจ้าคิลล์จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้” “มันเป็นหน้าที่ของดิฉันค่ะ ดิฉันยินดีทำทุกอย่างเพื่อให้คุณคิลล์มีความสุข” “ขอบใจเธออีกครั้งนะ” นาเดียยิ้มบางๆ “คุณดีนจะขึ้นไปหาคุณคิลล์บนห้องเลยไหมคะ ดิฉันจะนำไปค่ะ” ดีแลนอมยิ้ม ก่อนจะเรียกให้นาเดียเดินตามเข้าไปในห้องรับแขก “ยังหรอก เธอตามฉันมานี่ก่อน” นาเดียเดินตามร่างของดีแลนไปด้วยความไม่เข้าใจ ก่อนจะอ้าปากค้างเติ่งเมื่อเห็นผู้หญิงที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกเต็มๆ ตา “คุณไอรีน!” ท่าทางตกใจแทบช็อกของนาเดียทำให้ดีแลนยิ้มพึงพอใจออกมา “เหมือนไหม นาเดีย” “คุณดีน... คุณไอรีน... คุณไอรีนตายไปแล้วนี่คะ แล้วนี่...” “อย่าทำหน้าซีดเหมือนเจอผีแบบนั้นสินาเดีย ผู้หญิงตรงหน้าของเธอไม่ใช่ผีสักหน่อย” ยิ่งดีแลนพูด นาเดียก็ยิ่งไม่เข้าใจ และยิ่งตกใจมากยิ่งขึ้น หล่อนถอยหลังกรูดไปที่ปากประตู พลางส่ายหน้าด้วยความหวาดกลัว “ผีค่ะ... ผีคุณไอรีน... ผี...” “ดิฉันไม่ใช่ผีค่ะ ดิฉันเป็นคน...” มัลลิกาเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของนาเดีย จากนั้นก็คว้าท่อนแขนของนาเดียเอาไว้ก่อนที่เจ้าหล่อนจะวิ่งหนีไป “ดิฉันเป็นคนค่ะ” “ไม่จริง! คุณไอรีน... อย่าตามมาหลอกมาหลอนนาเดียเลยนะคะ อย่า...” นาเดียสติแตกเพราะความหวาดกลัว แต่ไม่นานก็ได้สติเมื่อรู้สึกถึงความอุ่นร้อนจากฝ่ามือของผู้หญิงตรงหน้า ผีไม่มีทางตัวอุ่นแบบนี้... “คุณ... ไม่ใช่คุณไอรีน” มัลลิการะบายยิ้ม ดีแลนที่ยืนอยู่ด้านหลังก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้า “นี่คือมัลลิกา บารอฟ ผู้หญิงที่จะช่วยดึงเจ้าคิลล์ขึ้นมาจากนรก” นาเดียจ้องหน้ามัลลิกาด้วยความแปลกประหลาดใจ ผู้หญิงคนนี้ไม่มีส่วนไหนเลยที่ไม่เหมือนไอรีน ภรรยาผู้ล่วงลับไปแล้วของคิลเลียน “ไม่จริง... ไม่มีทางเป็นไปได้ ทำไมเหมือนกันแบบนี้” นาเดียขยี้ตาตัวเองเพราะไม่อยากเชื่อ ดีแลนที่มองอยู่หัวเราะเบาๆ “เห็นไหม ขนาดเธอยังแยกไม่ออกเลย คราวนี้แผนของฉันสำเร็จแน่นอน” “คุณดีน... คุณดีนคิดจะทำอะไรกันคะ” “ฟังนะนาเดีย เธอคือคนที่พวกเราไว้ใจที่สุด ดังนั้นหน้าที่ของเธอต่อจากนี้ไปก็คือการดูแลและคอยแนะนำมัลลิกาให้กระทำทุกอย่างให้เหมือนกับที่ไอรีนเคยทำ ไม่ว่าจะเป็นรสชาติอาหาร ไม่ว่าลักษณะท่าทาง หรือแม้แต่การพูด เธอต้องแนะนำให้มัลลิกาเป็นไอรีน คาร์ตันให้สมบูรณ์แบบที่สุด” นาเดียจ้องหน้ามัลลิกา มองด้วยสายตาไม่พอใจ “แต่ใครก็แทนที่คุณไอรีนของดิฉันไม่ได้ ดิฉันไม่ต้องการให้ใครมาแทนที่เธอ ดิฉันมีนายหญิงเพียงคนเดียวเท่านั้นค่ะ” “ฉันเข้าใจ และก็รู้ดีว่าเธอจงรักภักดีกับไอรีนมากแค่ไหน แต่ถ้าเธอไม่ทำ เจ้าคิลล์มันก็จะต้องมีสภาพเป็นครึ่งผีครึ่งคนแบบนี้ไปชั่วชีวิต เธอทนเห็นเพื่อนวัยเด็กของเธอเป็นแบบนี้ได้หรือนาเดีย” มัลลิกามองหน้านาเดียอย่างพิจารณา พยายามมองให้รู้ลึกไปถึงความนึกคิดที่แท้จริงของผู้หญิงคนนี้ แต่สิ่งที่มองเห็นกลับคือความเฉยชา ว่างเปล่าเท่านั้น “ดิฉัน...” “ทำตามคำสั่งของฉันนาเดีย” “แต่วิญญาณของคุณไอรีนจะต้องเสียใจมาก ที่ดิฉันปล่อยให้ผู้หญิงคนอื่นมาแทนที่เธอ” “วิญญาณของไอรีนจะต้องดีใจมากต่างหาก ที่เจ้าคิลล์จะกลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง” “ไม่มีทางค่ะ คุณไอรีนไม่มีทางยินดี” นาเดียเถียงเสียงแข็ง “ไอรีนเป็นคนจิตใจดี เธอมองโลกในแง่ดีเสมอ เธอจะต้องเข้าใจในสิ่งที่ฉันทำ และถ้าเธอจงรักภักดีกับไอรีนอย่างจริงใจ เธอก็ปฏิบัติตามคำสั่งของฉัน ช่วยเหลือมัลลิกาให้สวมรอยเป็นไอรีนให้แนบเนียนที่สุดเท่าที่เธอจะสามารถทำได้” นาเดียหลบสายตาคมกริบของดีแลน ก่อนจะพูดเสียงแผ่วเบา “ถ้ามันคือคำสั่ง ดิฉันก็จำเป็นต้องทำค่ะ” “ใช่ เธอต้องทำ และต้องทำให้ดีด้วย” ดีแลนเค้นเสียงหนักแน่นออกมาก่อนจะหันไปพูดกับมัลลิกา ในขณะที่นาเดียรีบหมุนตัวเดินจากไปโดยไม่พูดไม่จาอะไรอีก “คุณนาเดียคงไม่พอใจดิฉัน” “อย่าไปใส่ใจเลยมัลลิกา นาเดียน่ะเขาจงรักภักดีกับไอรีนมาก และสองคนนี้สนิทกันมากด้วย จึงไม่แปลกหรอกที่นาเดียจะต่อต้านเมื่อเธอจะก้าวเข้ามาแทนนายหญิงของเขาน่ะ” มัลลิกายิ้มบางๆ แต่ภายในอกเต็มไปด้วยความไม่สบายใจ เพราะสายตาของนาเดียเต็มไปด้วยความเป็นอริรุนแรงนัก “ดิฉันเข้าใจค่ะ และดิฉันจะพยายามให้ถึงที่สุด” “ดีมาก งั้นเราขึ้นไปหาเจ้าคิลล์กันเถอะ” ดีแลนหมุนตัวเดินตรงไปยังบันไดและก้าวขึ้นไป มัลลิกามองตามขั้นบันไดที่ทอดยาวขึ้นสู่ชั้นที่สองของตัวคฤหาสน์อย่างชั่งใจ ภาวนาให้คิลเลียนไม่มองหล่อนเป็นอริเหมือนกับนาเดีย และก็หวังว่าเขาจะเชื่อว่าหล่อนคือไอรีน คาร์ตันจริงๆ แต่ถึงแม้จะพยายามคิดในแง่ดียังไง หัวใจกลับหนักอึ้งราวกับมีก้อนหินเป็นสิบก้อนอัดอยู่ในนั้น หญิงสาวถอนใจแรงๆ อีกครั้ง ก่อนจะตัดสินใจเดินตามร่างสูงของดีแลนไป งานของหล่อนเริ่มต้นขึ้นแล้วสินะ... งานที่แปลกประหลาดที่สุดในโลก!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม