BE INDIGNANT07:ไม่อยากให้ยุ่ง
1829 คำ
BE INDIGNANT 07
********************************
[KAW : SAID]
ผมเพิ่งเดินออกมาจากคณะของแจง ที่จริงก็ตั้งใจจะไปรอเธอนั่นแหละ แต่ก็ต้องกลับก่อนเพราะมีเรื่องที่ต้องไปทำ
ผมขับรถมาที่หอพักที่ผมเคยมาเมื่อนานมาแล้วและไม่ได้มาอีกเลย มันก็คือหอพักของแฟนเก่าของผมหลังจากที่ได้เลิกกับแจงไปแล้วผมก็มีแฟนหลายคนเหมือนกัน
ผมหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาก่อนจะกดเข้าไปในไลน์ที่เธอส่งมาหาผมก่อนหน้านี้ เหมือนจะส่งมาขู่เพื่อให้ผมกลัว
แต่เธอคงไม่รู้ว่าผมแม่งไม่ได้กลัวคำขู่อะไรของเธอเลย เพราะถ้ากูกลัว กูแม่งคงไม่เอาผู้หญิงแล้วทิ้งมาหลายคนแบบนี้หรอก
ใบตอง : เราอยากเจอกาว
ใบตอง : มาหาเราหน่อยสิ
กาว กวิน : ไม่ว่าง
ใบตอง : ถ้าไม่มาเราจะเอารูปของเราสองคนไปให้แฟนเก่าของกาวดูนะ รูปที่กาวจูบเราบนเตียงโดยที่เปลือยด้วยกันทั้งคู่
ใบตอง : ถ้าคิดว่าเราไม่กล้าจะไม่มาก็ได้นะ
ผมหยุดยืนตรงหน้าห้องของใบตองก่อนจะเคาะห้องของเธอ ไม่นานเธอก็เปิดประตูออกมาต้อนรับผม
ทันทีที่เห็นหน้าผมเธอก็ยิ้มกว้างออกมาแล้วดึงตัวผมเข้าไปในห้องกับเธอก่อนที่จะโอบท้ายทอยผมเอาไว้แล้วยื่นหน้าเข้ามาไซร้ซอกคอผมเพื่อที่จะทำให้ผมมีอารมณ์คล้อยตามเธอ
แต่เธอคงไม่รู้ว่าต่อให้เธอแก้ผ้าต่อหน้าผมตรงนี้ผมก็ไม่คิดจะเอากับเธอหรอก
ผมบอกแล้วไงว่านิสัยที่เอาไม่เลือกน่ะผมเลิกไปหมดแล้วและไม่คิดที่จะกลับไปทำเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ตอนนี้ผมต้องการแค่แจงเท่านั้น จะว่าไปตอนนั้นผมแม่งก็โคตรไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะว่าทำไมมันถึงอยากนอกใจเธอไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นก็ไม่รู้
ทั้งๆ ที่เซ็กส์ของแจงน่ะแม่งโคตรดีเลยเว้ย และทำให้ผมโคตรเสียวมากด้วย
แต่ก็นั่นแหละอาจจะเป็นสันดานไม่ดีของผมก็ได้ที่ไม่รู้จักคำว่าพอ แต่มันจะไม่มีแบบนั้นอีกแล้ว ไม่ว่าจะต่อหน้าหรือลับหลังผมก็ไม่คิดที่จะทำอีกแล้ว
“รู้มั้ยว่าเราคิดถึงกาวมากเลยนะ เราอยากให้กาวมาหานานแล้วแต่กาวก็ปฏิเสธเราตลอดเลย”
“ที่ให้เรามาหาเพราะต้องการที่จะให้เราเอา?”
“แล้วกาวไม่ต้องการเหรอ เรารู้นะว่ากาวชอบเรื่องแบบนี้ เราจะทำให้กาวสนุกเองนะ”
“เราไม่มีอารมณ์จะเอากับเธอน่ะใบตอง”
ผมจับมือของใบตองที่โอบรอบท้ายทอยผมเอาไว้ก่อนจะปลดมือของเธอออกทันที ผมบอกแล้วไงว่าต่อให้เธอแก้ผ้าต่อหน้าผม
ผมแม่งก็ไม่คิดจะเอาเธอและผมก็ไม่มีอารมณ์ที่จะเอาด้วย พอผมทำแบบนั้นเธอก็ทำหน้าไม่เข้าใจทันทีเพราะผมไม่เคยปฏิเสธเธอมาก่อน
ตอนที่เราเป็นแฟนกันน่ะผมก็ไม่ปฏิเสธเธอนะ ก็เราคบกันอยู่ไง แต่ตอนนี้เราเลิกกันไปแล้วและผมก็ไม่เอาเธอแล้ว
คนเดียวที่กูจะเอาก็คือแจงเมียเก่ากูเท่านั้นเว้ย ผู้หญิงที่ผ่านมาก็แค่คนที่เคยเอาเท่านั้นและไม่คิดที่จะสานต่อด้วย
ยอมรับนะว่าผมแม่งโคตรเหี้ยที่ทำร้ายผู้หญิงหลายคนแบบนั้น เพราะสันดานของผมมันไม่ดีเอง
ผมเลยไม่แปลกใจไงว่าทำไมแจงถึงไม่อยากจะกลับมาหาผม เธอก็คงไม่อยากจะกลับมาเจ็บเหมือนเดิมอีกแล้ว
และผมก็ทำให้เธอไม่เชื่อใจผมเองแหละ ถ้าเกิดว่าผมซื่อสัตย์กับเธอไม่นอกใจเธอ เธอก็คงไม่เลิกกับผมหรอก และเธอก็คงยอมกลับมาหาผมนานแล้วเหมือนกัน
“คืออะไรอ่ะกาว เราไม่เข้าใจ เราอ่อยขนาดนี้ไม่คิดจะสนใจกันหน่อยเหรอ?”
“เราเลิกกันไปแล้วนะใบตอง เธอไม่ควรติดต่อเรามาด้วยซ้ำ”
“กาวก็เลิกกับแจงไปแล้วเหมือนกันไม่ใช่เหรอแล้วทำไมถึงยังติดต่อมันอยู่ล่ะ”
“เพราะเราต้องการแจงไง เราไม่ได้ต้องการเธอ”
ผมตอบกลับไปทันที ที่จริงผมคิดว่าเรื่องแบบนี้เธอเองก็น่าจะรู้ได้ไม่ยากนะว่าเพราะอะไรทำไมผมถึงไม่เอาเธอและไม่อยากให้เธอติดต่อมา
เธอเองก็ควรที่จะไปหาผัวใหม่ได้แล้ว เพราะผมไม่คิดที่จะกลับมาหาเธอหรอก
“แล้วกาวคิดว่าแจงจะยอมกลับมาคบกับกาวเหรอ ถ้ามันจะคบกับกาวน่ะมันใจอ่อนให้กาวไปนานแล้วล่ะ”
“นั่นมันเรื่องของเราไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ เพราะงั้นอย่ามายุ่งกับเรา”
“เราเองก็อยากจะรู้เหมือนกันนะว่าถ้ามันเห็นรูปที่เราจูบกันมันจะยังใจอ่อนกลับมาหากาวหรือเปล่า”
“คิดจะขู่?”
“เราไม่ขู่ แต่เราทำจริง”
“หึ เล่นผิดคนแล้วล่ะใบตอง”
ผมยกยิ้มมุมปากก่อนจะหันไปมองมือถือของเธอที่วางอยู่ที่โซฟา แล้วเดินไปหยิบมันขึ้นมาก่อนจะขว้างลงพื้นทันทีแล้วตรงเข้าไปกระทืบมันต่อหน้าเธอ
“นี่กาวทำอะไรน่ะ มันมือถือของเรานะ”
“รู้ เดี๋ยวเราเอาไปทิ้งให้ ส่วนค่าเสียหายเราจะโอนให้ทีหลังแล้วกัน”
ผมก้มลงหยิบมือถือของใบตองที่ตอนนี้แม่งเละมาก ก่อนจะเดินออกไปจากห้องของเธอ ผมบอกแล้วไงว่าเธอน่ะเล่นผิดคนแล้วล่ะ
ที่จริงผมเองก็อยากจะทำมากกว่านี้อีกนะเพื่อขู่ให้เธอกลัวไปเลย แต่ก็ไม่อยากทำรุนแรงกับเธอไงเพราะคิดว่าเธอก็คงจะรู้แล้วล่ะว่าคนอย่างผมมันไม่ได้แค่ขู่เธอ
แต่ผมเอาจริงแน่ถ้าเธอยังมายุ่งกับไม่เลิก ที่จริงแล้วต่อให้แจงจะเห็นรูปที่ผมจูบกับผู้หญิงคนไหนก็แล้วแต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกอะไรหรอก เพราะตอนนี้เธอไม่ได้ต้องการผมแล้วไง
แต่ที่ผมไม่อยากให้เธอเห็นมันเป็นเพราะว่าเธอจะไม่ยอมใจอ่อนให้ผมไง จากที่เกลียดผมอยู่แล้วอาจจะทำให้เธอเกลียดผมมากกว่าเดิมก็ได้
ผมขับรถกลับมาที่มหาลัยเพราะตั้งใจจะไปรอแจงที่คณะของเธอ วันนี้ผมไม่ได้มีเรียนเลยนั่งรอเธอได้ทั้งวันอยู่แล้ว
เมื่อก่อนผมก็ไม่ใช่คนที่ต้องมานั่งรอใครแบบนี้หรอกนะ นิสัยผมไม่ใช่แบบนี้ด้วยซ้ำ
แต่ที่ต้องทำเพราะผมอยากให้แจงเห็นไงว่าผมสามารถทำทุกอย่างได้เพื่อเธอจริงๆ ขอแค่ให้เธอยอมกลับมาเป็นของผมเหมือนเดิม
พอเดินเข้ามาในคณะก็เห็นมอร์แกนเพื่อนของแจงเดินเข้ามาในคณะเหมือนกันทำให้ผมเดินเข้าไปทักเธอ
“มอร์แกน”
“อ้าว พี่กาวสวัสดีค่ะ”
“พี่มีเรื่องอยากถามอะไรเราหน่อยน่ะ”
“ได้ค่ะ เรื่องอะไรเหรอคะ?”
มอร์แกนมองหน้าผมที่มองหน้าเธออยู่ก่อนแล้ว ผมรู้ว่าถ้าตัวเองไปถามแจงเธอก็คงไม่คิดที่จะให้คำตอบผมหรอก
ผมก็เลยต้องมาถามเพื่อนสนิทของเธอไง เพราะคิดว่าเพื่อนเธอน่าจะให้คำตอบผมได้ไง
“พี่อยากรู้ว่าพี่ต้องทำยังไงให้แจงยอมใจอ่อนกลับมารักพี่เหมือนเดิม?”
มันคือคำถามที่ผมอยากรู้มากที่สุด ที่จริงคำถามนี้ผมก็เคยถามแจงมาแล้วนะ
แต่เธอก็บอกผมว่าเธอไม่คิดที่จะกลับไปเป็นของตายของผมอีกแล้ว และเธอก็ไม่ได้ต้องการผมเหมือนเมื่อก่อนแล้วด้วย
ก็รู้นะว่าเธอเกลียดผมไปแล้ว แต่ผมก็อยากจะให้เธอกลับมารักผมเหมือนเดิมไง
จะให้ผมทำยังไงก็ได้ผมแม่งยอมทำหมดเลยเว้ย เพราะผมต้องการเธอจริงๆ และอยากจะให้เธอยกโทษให้ผมด้วย
มอร์แกนมองหน้าผมแล้วยิ้มให้เหมือนเธอเองก็คงจะรู้คำตอบจากเพื่อนเธอดีเหมือนกันว่าแจงจะตอบว่ายังไง
“หนูคิดว่าพี่กาวเองก็น่าจะรู้นะคะว่าที่ผ่านมาตัวเองทำร้ายความรู้สึกแจงยังไง”
“ครับ พี่รู้”
ผมตอบกลับไปทันที ทุกอย่างที่ผมทำกับเธอในตอนนั้นผมรู้ตัวหมด แต่มันเป็นเพราะความเหี้ยของผมเองที่ทำให้ตัวเองทำร้ายความรู้สึกเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ตอนนี้พี่รู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปและอยากจะให้แจงกลับมาเป็นเหมือนเดิมกับพี่ ไม่รู้ว่ามันจะสายไปหรือยัง”
“ระยะเวลาแค่สามเดือนไม่ได้ทำให้แจงเลิกรักพี่ได้หรอกนะคะพี่กาว เพราะพี่กับเพื่อนหนูคบกันมาสองปีเลยนะ แต่ที่มันไม่อยากกลับไปเพราะมันไม่อยากกลับไปเจ็บก็เท่านั้นเอง”
“...”
“ถ้าพี่กาวอยากให้แจงมันกลับไปรักพี่เหมือนเดิมพี่ก็คงต้องพยายามให้มันเห็นว่าพี่เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ พิสูจน์ว่าพี่จะไม่กลับไปทำให้มันเสียใจอีกไงคะ”
“แล้วพี่ต้องทำยังไง?” ผมมองหน้ามอร์แกนแล้วถามขึ้นมา
“เอาความจริงใจเข้าแลกเท่านั้นค่ะ นอกจากนั้นมันก็ขึ้นอยู่ที่เวลาแล้วว่าแจงจะกลับมาหาพี่ตอนไหน อีกอย่างที่หนูอยากจะบอกนะคะว่าพี่ไม่ใช่ผู้ชายคนเดียวที่ทำคะแนนกับแจง แต่ผู้ชายคนอื่นก็ทำเหมือนกัน”
“...” อืม เรื่องนั้นผมเองก็พอจะรู้อยู่แล้วล่ะว่าเป้เพื่อนของเธอก็กำลังตามจีบเธออยู่
“ถ้าไม่อยากพลาดก็พยายามนะคะพี่กาว”
มอร์แกนยิ้มให้ผมก่อนจะเดินจากไป ผมถอนหายใจออกมา ถ้าตอนนั้นผมไม่ทำเหี้ยกับแจงเอาไว้เยอะ
ตอนนี้เธอก็คงยังเป็นของผมเหมือนเดิม แต่ก็คงจะโทษใครไม่ได้หรอกนอกจากโทษตัวเองที่ทำพลาดไปในวันนั้น
แม่งเอ้ย
[KAW : SAID END]
- ผู้เขียน
