สามวันหลังจากที่เจอกัน บริษัทและโรงงานภัคคินสันหลายแห่งถูกมือดีลอบวางเพลิง แน่นอนว่าฝีมือนี้เป็นของใครไปไม่ได้นอกจากลูคัส ถึงแม้ว่าลัมบาน่าจะห้ามแล้วก็ตามแต่ก็ใช่ว่าเขาจะสนใจ
“นายครับ มือสังหารของเราเดินทางมาถึงแล้วครับ”
“กี่คน?”
“สามคนตามที่นายสั่งครับ”
“อืม ส่งไปวันเว้นวัน แค่ใกล้ตายแต่อย่าให้ตาย”
“ได้ครับ” ลัมบาน่าสั่งงานก่อนจะก้มลงเคลียร์เอกสารของตัวเองต่อ ไดมอนด์ไม่ขยับตัวไปไหนเพราะอยากพูดบางอย่างกับเจ้านาย และแน่นอนทันทีที่เขารู้ตัวเขาก็เงยหน้าขึ้น
“พูดมาเถอะ”
“ดื่มกันมั้ยครับ?”
“อืม ไปรินมาสิ” ไดมอนด์ไม่เคยทำแบบนี้ เขารวบรวมความกล้าอย่างมากก่อนจะเอ่ยประโยคนั้นออกไป ชายหนุ่มจึงไม่อยากปฏิเสธทำให้การ์ดใจเสีย
“นี่ครับ”
“ขอบใจ อารมณ์ไหนมาชวนฉันดื่ม”
“ผมแค่อยากให้นายระบายบ้างครับ เป็นแบบนี้คงไม่ดีแน่ ๆ”
“งั้นเหรอ เมื่อก่อนฉันก็แบบนี้ไม่ใช่หรือไง”
“ไม่ครับ นายไม่ใช่แบบนี้ อย่า
