ห้องจัดงานในโรงแรมเมอร์ริน
ลัมบาน่าพร้อมด้วยแลนซัสและการ์ดกว่าสิบคนเดินเข้ามาด้านหน้าประตูใหญ่ ทุกคนให้ความสนใจเพราะรู้ดีว่าเขาเป็นผู้บริหารระดับสูงของที่นี่ ดอกกุหลาบสีแดงสดห่อด้วยกระดาษสีดำถูกยื่นไปตรงหน้าเจ้าบ่าว
"พอดีตั้งใจจะมาแสดงความยินดีกับเจ้าสาว เขาชอบดอกกุหลาบสีแดงมากผมเลยตั้งใจหามาให้" รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเสแสร้งถูกส่งให้กับอาเธอร์ เอดีนกำหมัดแน่นด้วยความโกรธแต่ไม่สามารถจิกกัดได้อย่างทุกทีเพราะตอนนี้คนมากมายกำลังมองมาที่พวกเขา
"ว่าแต่เจ้าสาวไปไหนล่ะครับ?" ไม่วายแลนซัสยังเอ่ยถามสิ่งที่ไม่ควรเพราะในตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เรื่องที่ไวโอเล็ตหายไป
"แต่งตัวอยู่น่ะครับ"
"งั้นเหรอครับ แต่นี่จะได้เวลาเริ่มพิธีแล้วหรือเปล่า?" ร่างแกร่งยกข้อมือขึ้นแสร้งทำว่าดูเวลา
"คุณลัมบาน่าใส่ใจในพิธีจัดเลยนะครับ"
"แน่นอนสิครับ ก็ไวโอเล็ตเป็นถึง..."
"ไอ้บราวน์ แกจะทำอะไร" เอดีนขบกรามแน่นและถามด้
