บทที่ 23
“เมื่อคืนหายไปไหนมา นังพราว” มารดาของหล่อนเอ่ยถามทันทีที่เห็นหน้าของหล่อน “แล้วนี่ไปโดนใครทำอะไรมา ทำไมทรุดโทรมแบบนี้” แม่ของหล่อนกวาดตามองด้วยความตกใจ
“ปละ...เปล่าหรอกแม่” หล่อนรีบเอามือที่กำกางเกงชั้นในไปซ่อนเอาไว้ข้างหลัง
“จะไม่มีได้ยังไง ก็ข้าไม่เห็นเอ็งกลับห้องนี่นาเมื่อคืนนี้น่ะ”
“ไม่มี...อะไรจริงๆ แม่ ฉัน...ขอตัวนะ”
หล่อนรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว ในขณะที่คนเป็นแม่บ่นพึมพำตามหลังไปอย่างสงสัย
“สภาพมันดูแปลกๆ นะเนี่ย”
“มีอะไรหรือ” เสียงของคีแรนดังขึ้นด้านหลัง
“คุณคีแรน”
“ผมถามว่ามีอะไรหรือ” ชายหนุ่มย้ำถามด้วยคำถามเดิมอีกครั้ง แต่น้ำเสียงดุดันขึ้น
“ก็...นังพราวมันดูแปลกๆ น่ะค่ะเช้านี้”
“พราวเนตรลูกของน้าน่ะหรือ” คีแรนแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“ใช่ค่ะ เมื่อคืนก็ไม่ได้กลับมานอนที่ห้อง ไม่รู้ว่าหายไปไหน ถามก็ไม่ยอมบอก”
“คงออกไปหาแฟนของเขาหรือเปล่า”
“โอ๊ย ไม่มีทางหรอกค่
