ทรงรับฟังแล้วนิ่ง แววพระเนตรไหววูบ
“ถ้าหากมีเหตุผลมากพอข้ายินดีรับฟัง”ทรงตรัสสั้น อัสลันยิ้มกว้างทันที
“ขอบพระทัยพะยะค่ะฝ่าบาท”ราชองครักษ์รีบหุนหันออกจากห้อง
กษัตริย์มาซาฮาฟครุ่นคิดพระองค์ก็ใช่จะเห็นด้วยที่สั่งขังนาง แต่เพราะอารมณ์ในตอนนั้นพาไป ไม่ฟังความจากนิลลนาเลย เพิ่งรู้ว่าพระองค์ขาดสติ
ร่างอรชรก้าวสู่ห้องทรงงาน นาเดียก้มลงหมอบกับพื้นด้วยความหวาดหวั่น ทรงทอดพระเนตรข้ารับใช้หน้าตาสะสวย
“เจ้ามีอะไรจะบอกข้าหรือนาเดีย”ทรงตรัสถาม พระสุรเสียงกังวาน
“หม่อมฉันอยากขอให้ฝ่าบาททรงอภัยโทษแก่พระสนมเพคะ”นาเดียทูลเสียงสั่น
มาซาฮาฟนิ่ง แววพระเนตรหม่นลงครู่หนึ่ง
“เหตุผลล่ะนาเดีย เจ้ามีเหตุผลข้อไหนจะให้ข้าอภัยต่อพระสนม”
ข้ารับใช้ประจำกายพระสนมเม้มริมฝีปากรวบรวมความกล้าเอาไว้ หากต้องถูกพระอาญาก็ขอยอมรับ ไม่มีพระสนมองค์ไหนดีเท่านางอีกแล้ว
“พระสนมนิลลนาไม่ได้ทำผิดอะไร พระนางซากิน่าและพระนางปา
