“ล้มเลิกเรื่องการไปเที่ยวดีไหมคะคุณราล์ฟ”
มธุรินแกล้งเอ่ยขอความเห็น ซึ่งราล์ฟถึงกับหยุดเดิน แล้วเอี้ยวตัวหันมาตอบรับภรรยาแทบจะทันที โดยไม่ต้องเสียเวลาคิด
“ตกลงต้นหยก กลับบ้านกันนะ” ราล์ฟตอบรับเสียงแหบแห้ง อยากทำตามที่ภรรยาได้เอ่ยบอกมา
“คุณราล์ฟ! ต้นหยกล้อเล่นค่ะ ไปเที่ยวตามโปรแกรมเดิมนั้นแหละดีแล้วค่ะ”
มธุรินเอ่ยตอบยิ้มๆ พร้อมกับแกล้งเบียดหน้าอกให้กดแนบชิดกับแผ่นหลังของสามีมากยิ่งขึ้น พอสามีตีหน้ามุ่ยใส่ก็หัวเราะคิกด้วยความขบขำ
“ยั่วเก่งจริงนะเรา เดี๋ยวคืนนี้ผมจะปราบให้หมดแรงเลยคอยดู”
ราล์ฟเอ่ยคาดโทษเสียงลอดไรฟัน พอมธุรินแกล้งเบียดเรือนกายเบื้องล่างให้เสียดสีกับแผ่นหลังของเขา ก็ถึงกับสะดุ้งตกใจพลางกัดฟันแน่น เมื่อไฟเสน่หาได้แล่นซ่านไปรวมกันเป็นจุดเดียวตรงแก่นกายกำยำจนปวดหนึบไปหมด
ผู้เป็นสามีต้องกัดฟันแน่น ตลอดเวลาที่พาภรรยาเดินลัดเลาะตึกสูงใหญ่ เพื่อไปชมสถาปัตยกรรมโบราณ ซึ่งได
