ราล์ฟผละออกจากอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของมารดา ก่อนจะเอ่ยปากชวนท่าน เมื่อพวกตนได้หายเข้ามาในห้องสมุดนานแล้ว
“มาดามครับ ผมว่าพวกเราออกไปข้างนอกเถอะครับ เดี๋ยวต้นหยกจะสงสัยเอา ที่เห็นพวกเราหายมานานแล้ว”
“ราล์ฟออกไปก่อนนะลูก อีกสักสองนาทีแม่จะตามไปนะ”
มาดามแคทลีนบอกผู้เป็นลูกชาย พอร่างสูงใหญ่กำยำได้เดินออกไปจากห้องสมุดแล้ว นางก็ลอบเป่าปากออกมาพร้อมกับพึมพำอยู่คนเดียวด้วยความโล่งอก
“เกือบไปแล้วไหมเรา ดีนะที่เราเล่นละครเก่ง ไม่งั้นถูกเจ้าพ่อแห่งเดริโก้ร์โกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง อาละวาดบ้านพังเป็นแน่”
มธุรินนอนเอกเขนกอยู่บนเตียงใหญ่ ในมือก็มีรีโมทซึ่งเจ้าตัวกดเปลี่ยนช่องไปมา ด้วยไม่รู้จะดูรายการอะไรดี เพราะรู้สึกเหงาและเซ็งๆ อยู่บ้าง ที่ต้องอยู่คนเดียวภายในคฤหาสน์ใหญ่โตอย่างคฤหาสน์หลังนี้ วันนี้มาดามแคทลีนผู้เป็นแม่สามี มีงานเลี้ยงที่สโมสรซึ่งนางได้ประธานอุปภัมถ์อยู่ และในการนี้นางก็ได้ชวนบิดามา
