“ข้ามตัวมาหยิบของกันแบบนี้ได้ยังไง”
อาร์เธอร์ไม่ตอบโต้ พอได้โทรศัพท์ของเขาที่วางตรงโต๊ะข้างเตียงฟากเธอแล้วก็ผละออก กลับลงไปนอนยังที่ของเขาอย่างเดิม ทำทีเป็นกดอะไรที่โทรศัพท์ของเขาดู ไม่ให้ความสนใจเธอเลยสักนิดเดียว
พอไม่ได้คำตอบ ทั้งยังเห็นคนที่รุกรานตัวเองเมื่อนาทีก่อนหน้าเอาแต่นอนจิ้มหน้าจอโทรศัพท์ ทำท่าไม่สนใจ ก็ขยับไปคร่อมทับเขาบ้าง
“ทำอะไรเนี่ย”
เสียงถามดังมาจากเขา พร้อมกับที่ทิ้งโทรศัพท์ลงข้างตัว ประคองลำตัวของเธอเอาไว้ไม่ให้เสียดสีกับเนื้อตัวท่อนล่างของตัวเอง
พอเห็นเขาหน้าตาตื่น ๆ พิกลก็ยิ้มเยาะ บอกด้วยเสียงซุกซนไปว่า “มาเอาของ”
“ของอะไร”
อาร์เธอร์ถามพร้อมกับหันหน้าไปมองยังฟากเตียงนอนฝั่งของตัวเอง โต๊ะข้างเตียงฟากที่เขานอน นอกจากโคมไฟแล้ว ก็ไม่มีของอะไรให้ยัยตัวแสบเอามาอ้างได้เลยนะว่าจะเอา แล้วส่งเสียงแหบพร่าแบบคนยังตื่นนอนไม่ดีนักก็ร้องเตือนออกไปว่า
“เดี๋ยวก็ได้โดนของ
