แหวะ
แต่แล้วอาการพะอืดพะอมก็เข้าเล่นงานเธอในเวลาที่ไม่เหมาะไม่ควรเอาเสียเลย จะรอให้ไปพ้นจากตรงหน้าอาร์เธอร์ก่อนก็ไม่ได้ เลยต้องหันหนีไปโก่งคออ้วกที่ตรงใกล้ ๆ นั่น นึกเกรงใจคนอื่นไม่น้อยที่ต้องมาเห็นเธอยืนอาเจียนอยู่อย่างนี้
มือหนาใหญ่ที่เธอเคยเอามือของตัวเองไปเทียบกับเขาตั้งแต่ยังเด็กลูบหลังเธอเบา ๆ ทำเอาอาการที่มีอยู่เป็นทุน รุนแรงมากยิ่งขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว
อันนาโก่งคออาเจียน พร้อมกับปัดมือของเขาทิ้งไปเพราะอาการร้อนวูบปรากฏตรงที่ถูกมือของเขาลูบหนัก ๆ เมื่อครู่นี้ จนพอจะทุเลาลง ก็ยกมือไปปาดน้ำตาทิ้ง ก่อนจะส่งเสียงเอ็ดออกไป
“หยุดลวนลามกันได้แล้ว”
อาร์เธอร์ไม่ทันได้ใส่ใจฟังคำพูดของเธอด้วยซ้ำ เพราะเขามีเรื่องให้ต้องห่วงคนตรงหน้ามากกว่า จึงถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เป็นอะไรกันแน่ ถ้าไม่สบายหนักก็ไปหาหมอเถอะ”
อาร์เธอร์บอกจบ ทำท่าจะกุมมืออีกด้วย แต่เธอไหวตัวทัน ขยับหนีได้ก่อน ไม่ลืมตว
