“ เธอว่าสร้อยเส้นนี้ มันเข้ากับชุดที่ฉันใส่อยู่มั้ย...” เขาถามฉันก่อนจะค่อยๆ เอื้อมมือไปหยิบสร้อยออกมาจากคอ
“ มันก็อยู่ที่คุณคิดค่ะ...”
“ ฉันถามว่าเข้ากันมั้ย ?”
“ ฉันตอบไม่ได้ เพราะว่าฉันไม่ใช่คุณ...” ฉันพูดนิ่งๆ ก่อนหันหลังไปเก็บอุปกรณ์ใส่กล่อง
“ เดี๋ยว !” แต่มือหนาก็กระชากแขนฉันไว้อย่างแรง...
“ นี่คุณ !!”
“ เก่งดีนิ แสดงเก่ง...” เขาพูดพร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปากตัวเอง แต่ฉันก็มองหน้าเขาราวกับฉันไม่ได้รู้สึกอะไร
“ แสดงเก่งอะไรของคุณ ? ปล่อยฉัน ฉันเจ็บ !”
“ ก็ที่ทำอยู่ ทำเป็นไม่รู้จักฉัน ทำเหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกัน !!”
“ ก็จริงๆ แล้ว เราไม่ได้รู้จักกันนิคะ !!”
“ รัณ !!” ฉันสะดุ้งตัวตกใจที่จู่ๆ เขาก็เรียกชื่อฉันขึ้นมา
และมันก็นานมากๆ แล้วที่ฉันไม่ได้ยินเขาเรียกฉันแบบนี้...
“ กรุณาปล่อยฉันเถอะ คุณต้องไปเตรียมตัวเพื่อเข้าร่วมงาน...”
“ กับมันเป็นไง ยังคบกันอยู่ไหม...”
“ ฉันต
