“ เธอกลับเองได้ใช่ไหม...” ฉันหันไปมองเขาพร้อมพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะส่งยิ้มให้เขาราวกับว่าฉันไม่ได้รู้สึกอะไรมากมาย...
ทั้งๆ ที่หน้าฉันชามากๆ เลยละ
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันโดนเขาทิ้งให้ลงกลางทางแบบนี้ ฉันโดนบ่อย แต่ไม่เคยจะชินกับมันสักครั้ง
ฉันเปิดประตูรถออกไปพร้อมกับก้าวขาลงจากรถไป
“ ฉันไปนะ...” ร่างสูงลดกระจกลงก่อนจะตะโกนพูดจากในรถมา...
ฉันมองจนรถของเขาไปไกลจนลับตา...ก่อนจะฝืนยิ้มออกมาบางๆ ให้กับตัวเอง..
เขาก็คงไปรับคนสำคัญของเขาตามเดิม คนที่ทำให้เขาทิ้งทุกอย่างแล้วก็รีบไปหาได้อย่างง่ายดาย..
ฉันแอบหวังนะ หวังว่ามันจะสักครั้งที่เขาจะย้อนกลับมาหาฉัน...
แต่ก็นั่นแหละ ก็ทำได้แค่แอบหวัง...
-DARAN END-
-บันทึกพิเศษ-
@The airport
“ พี่โย ~~~~~” ร่างสูงยืนกอดอกพร้อมกับเอาหลังพิงประตูรถก่อนจะหลุดยิ้มออกมาบางๆ ให้กับการวิ่งหน้าตั้งของน้องสาวคนเดียวของเขา...
ธารน้ำน้องสาวฝาแฝดคนเดียวของเข
