“เราเจอกันอีกแล้วนะ” ดาเรนแซว
เขาเพิกเฉยต่อกลุ่มและพูดคุยกับออสมอนด์หลังจากสั่งอาหารเสร็จ ทิ้งพวกเขาไว้ข้างหลัง
"ปัง-"
ประตูกระจกถูกเปิดออกในขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน และกลุ่มคนอวดดีเดินเข้ามา
พวกเขาเงยหน้าขึ้นเมื่อเห็นผู้คนมองมาทางพวกเขา พวกเขารู้สึกดีเมื่อได้รับความสนใจ
ในหมู่พวกเขา มีชายคนหนึ่งซึ่งดูราวกับอายุ 30 ปี นำหน้า เขาสวยจริงๆ
ใช่ เขาสวยจริงๆ หล่อไม่ใช่คำที่จะอธิบายเขา
เขามีใบหน้ารูปไข่ ริมฝีปากสีแดงเต็ม จมูกแหลม และผิวเรียบ ใบหน้าที่บอบบางของเขานั้นสวยงามกว่า
ถ้าเขาไว้ผมยาวและแต่งหน้า เขาคงทำให้ผู้หญิงคนอื่นดูเปล่งประกายอย่างไม่ต้องสงสัย
อย่างไรก็ตาม ใบหน้าที่สวยงามของเขาเต็มไปด้วยความเห็นถากถางดูถูก และดวงตาที่แคบของเขาก็ส่องประกายด้วยแสงปีศาจ
ชายหนุ่มรูปงามโบกมือ และกลุ่มคนพาเขาไปที่โต๊ะใหญ่
ออสมอนด์กระซิบกับดาร์เรน
“พี่เย่ เขาคือลินคอล์น เ
