เวลาห้าโมงเย็น ดาร์เรน เยอยู่บนชั้นสามของหอการค้าแปซิฟิก ในสำนักงานของประธานาธิบดี
เขานั่งในที่นั่งประธาน กินแตงโมฝานแล้วมองไปรอบๆ สำนักงาน เขาสงบและผ่อนคลายราวกับว่านี่เป็นสำนักงานของเขาเอง
หลังจากการต่อสู้ที่เข้มข้น เขาก็ไม่รู้สึกเหนื่อยเลย อันที่จริงเขารู้สึกสบายใจขึ้นด้วยซ้ำ
ความรู้สึกแสบร้อนที่เกิดจากผลโสมก็หายไปในที่สุด
มีเลขาหญิงหลายคนของหอการค้าแปซิฟิกนั่งอยู่ตรงหน้าเขา
พวกเขากลัวเขา พวกเขารับใช้เขาด้วยความกลัว รินน้ำชาให้เขา หั่นแตงโม และดึงเมล็ดแตงโมให้เขา
พวกเขาทั้งหมดได้เห็นการต่อสู้และได้เปลี่ยนความประทับใจที่มีต่อเขา
พวกเขาเริ่มชื่นชมและยกยอเขา
พวกเขาเต็มใจจะโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของดาร์เรน
อย่างไรก็ตาม ดาร์เรนไม่ได้สนใจพวกเขาจริงๆ จ้องมองไปที่คาทาน่าที่มุมห้อง
Katana ถูกแขวนไว้บนผนัง มีความยาวประมาณสามเมตร แม้ว่าจะเป็นเพียงของโบราณ แต่คมดาบข
