แสงอรุณในยามเช้าสาดส่องลงมากระทบที่ใบหน้า พาลให้ฉันที่กำลังหลับใหลอยู่ในห้วงนิทราต้องตื่นขึ้นมาจากความฝัน ใบหน้าหวานสวยเมื่อยามปรือตาได้สบและพบเห็น กับสภาพของคนรักที่นอนเปลือยเปล่าอยู่เคียงข้างกาย พาลให้เช้านี้หัวใจของฉันสั่นไหว
ภาพเมื่อคืนที่เธอเอ่ยเรียกกันด้วยความสุขสมยังดังอยู่ในทุกอณูของความรู้สึก และฉันก็รู้สึกดีกับมันมาก ๆ แม้มันจะเป็นเพียงช่วงเวลาไม่นาน...แต่กลับตราตรึงอยู่ในความทรงจำและมันก็คงจะอยู่เช่นนั้นตลอดกาล
รัตติกาลขยับร่างกายของตัวเองให้เข้าไปชิดใกล้กับบุหลันที่กำลังหลับใหล ก่อนที่มือซนของตนจะเริ่มทำงานอีกครั้งด้วยการรบกวนการนอนหลับกับคนตรงหน้า แม้ว่าฉันจะอยากให้เธอได้นอนพักผ่อนให้เต็มอิ่มก่อน แต่มันก็ไม่อาจจะเป็นได้เพราะเราจะต้องออกจากบ้านหลังนี้ก่อนเที่ยงของวันนี้
แม้มันจะน่าเสียดายที่ช่วงเวลานี้ของเรามันกำลังจะจบสิ้นลงแล้ว แต่ในอนาคตของเราจะยังคงมีกันและกันอยู่เสมอ แล
