CHAPTER 17
บทบรรยายพิเศษ: รุ้ง
ฉันอยู่ที่ไหน...
ทำไมตื่นขึ้นมาถึงได้รู้สึกมีความมึนงงกับตัวเองมากกว่าปกตินะ ครั้งสุดท้ายก่อนอยู่ตรงนี้จำได้ว่านั่งบนรถกับเร็นเพื่อมุ่งหน้าไปที่ไหนสักแห่งหนึ่งฉันพยายามถามเขาแล้วเร็นก็ตอบว่าธุระแต่ทำไมถึงได้ลงเอยมานอนในห้องนี้ได้ นัยน์ตาสีน้ำตาลสำรวจรอบตัวที่อยู่เหมือนแปลกใหม่นิดหน่อยแต่ยังมีความรู้สึกคุ้นอย่างแปลกประหลาดทว่าพอหันไปทางหัวเตียงใบหน้าฉันชะงักกับรูปใบหน้าที่ตั้งโชว์เด่น
กลุ่มสารเลว...
กลุ่มของเฮียรูธ
หรือว่าห้องนี้จะเป็นของพี่ชายฉัน!
โอ้ยย... อยากจะบ้าตายเมื่อสายตาย้ายไปหัวเตียงอีกฝั่งก็พบรูปเดี่ยวของเฮียรูธตั้งโชว์เด่นยิ้มนิดๆ ขณะที่ตัวสวมเสื้อกาวน์ความบรรลัยกำลังจะเกิดขึ้นแล้วไหมล่ะ
คิดสิๆ ยัยรุ้งว่าจะพาตัวเองออกจากที่นี่ได้ยังไงมันไม่ใช่บ้านแต่เดาได้ว่าเป็นสนามแข่งรถเมื่อคิดได้แบบนั้นมีเหรอว่าฉันจะอยู่นิ่งไม่มีทางการกระโจนลงเตียงคือท
