ชู้ ๙# ความรู้สึก
1624 คำ
ชู้ ๙# ความรู้สึก
ที่ห้องนอนของเอกและปริม
เอกมองเมียนิ่ง ๆ ท่อนเอ็นก็นอนราบเรียบ ซึ่งมันช่างน่าตกใจจริงๆ ได้เห็นร่างเปลือยเปล่า ได้เห็นอะไรต่อมิอะไรแต่ดุ้นยักษ์ก็ยังคงนอนหลับอยู่แบบนี้ ถ้าไอซ์มาเจอคงปลื้มปริ่มเป็นแน่
"คุณจะทำอะไรปริม" เขาถามเฉยชา
"เอากับเอกไงคะ เมียเงี่ยน เอากับปริมนะคะ" ปริมร้องขอท่อนยักษ์
ของผัว
"ผมไม่หิว และผมง่วงนอน" เอกเอ่ยเสียงเรียบ
"คุณเป็นอะไรคะเอก แต่ก่อนคุณจะเอาปริมตลอดนี่คะ" ปริมสงสัย
"แต่ก่อนผมหิว แต่คุณไม่หิวผมสะกิดจนนิ้วจะงอคุณก็ไม่สนใจ แล้วตอนนี้จะสะกิดอะไรครับ" ชายหนุ่มย้อนถาม
"ก็ตอนนั้นปริมไม่หิวนี่คะ" เธอมองท่อนลำของผัวรัก เอื้อมมือมาลูบมาคลำดุ้นร้อนไปมา
"คุณปล่อยผมนะปริม" เอกบอกเธอ น้ำเสียงเรียบนิ่ง
"ปริมรู้ว่าเอกหิว" เธอยิ้มยั่วก่อนจะดึงกางเกงนอนของเขาลงแล้วลูบที่ท่อนลึงค์ลำใหญ่ แม้ไม่มีการตื่นตัว แต่ท่อนลำนั้นก็ยังอหังการ
"ผมบอกให้ปล่อย" เอกเอ่ยเสียงเรียบ เขามีความรู้สึกขยะแขยงคนตรงหน้าอย่างบอกไม่ถูก ทั้ง ๆ ที่แต่ก่อนเขาก็เอา คืนก่อนเขาก็เอาจนแตกไปหนึ่งน้ำ เพิ่งมาไม่อยากเอาก็ตอนที่ได้เอากับไอซ์เนี่ย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเขา
ใช่ จริงอยู่ที่เขานั้นไม่รักปริม แต่เขาไม่เคยขยะแขยงเธอ เขาก็เอาได้เหมือนที่เอากับผู้หญิงคนอื่นๆ นั่นแหละ ชายหนุ่มแปลกใจในอารมณ์และความรู้สึกของตัวเองอย่างที่สุด
"เอกปฏิเสธปริม เพราะเอกมีผู้หญิงอื่นเหรอคะ" เธอแทบจะกรี๊ดแล้ว
"แต่ก่อนที่คุณปฏิเสธผม แสดงว่าคุณมีผู้ชายให้เอาเหมือนกันเหรอ" เอกไม่ได้หึง แค่อยากรู้เลยถามกลับ
แต่หญิงสาวนึกว่าเขาหึง เลยยิ้มยั่วหัวดุ้นยักษ์
"เอก ผัวรักของเมีย เมียจะเอาใครได้คะ เมียมีแค่เอก แต่เมียไม่เ****นนี่คะ แต่ตอนนี้เมียเงี่ยน ไอซ์เองก็บอกกับปริมว่าถ้าเ****นก็ให้บอกผัว แต่ผัวไม่มาให้ปริมบอกสักที" หญิงสาวก้าวคร่อมทับท่อนลำ ใช้โหนกนูนที่รกชัฏไปด้วยขนหยิกสีดำถูไถไปตามความยาวของดุ้น ให้ร่องรูคาบแท่งเอ็นไว้ เวลาถูขึ้นถูลงมันเสียวมาก
"ออกจากผมนะปริม อย่าให้ผมใช้ความรุนแรง" เอกรำคาญ
ชายหนุ่มผลักปริมออกแล้วลุกขึ้น หอบหมอนและผ้าห่มลงมานอนที่โซฟาห้องรับแขก ท่ามกลางสายตาและความอึ้งของเมียในทะเบียน
นี่มันอะไรกัน
"อร๊ายยยยยย" ปริมตาลุกวาบ เอกมีผู้หญิงอื่นอย่างแน่นอน
ปริมสวมเสื้อผ้าแล้วตามลงมาทันที
เอกนอนหลับตาบนโซฟา เขาได้ยินเสียงเดินลงมาของอีกฝ่ายแล้วก็นึกเซ็ง คิดถึงไอซ์จะแย่ ต้องมาเสียอารมณ์กับเธออีก ป่านนี้เขาควรนอนกอดไอซ์ไม่ใช่มานอนกอดปริม แม้จะไม่เคยกอดสักทีก็เหอะ
"เรามาคุยกันให้รู้เรื่องนะคะ" ปริมกระชากแขนเขาให้ลุกขึ้นมานั่ง
เอกรำคาญสุดๆ แล้วตอนนี้
"คุณมีไร" เอกจ้องตาเธอ แววตาเฉยชา ปกติเขาก็เฉยชาแต่ไม่ขนาดนี้
"เอกมีผู้หญิงอื่นเหรอคะ" ปริมไม่อ้อมค้อม ชายหนุ่มมองตาเมีย
"ถ้าผมมีล่ะ" เอกถามกลับ
ปริมตาโต เอื้อมมือมาตีลำตัวอีกฝ่ายแรงๆ สามที
เพียะ! เพียะ! เพียะ!
"คุณทำยังงี้ได้ยังไง คุณลืมสัญญาระหว่างคุณกับคุณป้าไปแล้วเหรอ"
ปริมเค้นเสียง
"สัญญาบ้าบออะไร ผมไม่จำเป็นต้องจำ แต่งงานมาสี่ปี ผมมีเรื่องราวให้คิดให้รู้สึกเยอะแยะเลย" เอกเอ่ย สี่ปีที่เขาเหมือนในนรก หญิงสาวคอยจัดการอะไรทุกอย่างในชีวิตของไปทุกอย่าง แม้กระทั่งการทำงาน เขาทนมาตลอดเพราะเห็นว่าคุณป้ารักปริม แต่จะไม่ทนอีกต่อไปแล้วล่ะ แต่งเขาก็แต่งให้แล้ว ถ้าเขาจะหย่า ชีวิตเขามันคงดีขึ้นแน่นอน
ปริมจะบอกคุณป้า ว่าเอกง๊องแง๊งใส่ปริม" เธอมีแบ็กกราวด์ที่ดี เลยทำให้ได้ใจมาตลอด แต่หนนี้น่าจะคิดผิด
"ตามสบาย แต่ผมจะบอกคุณเลยนะปริม ว่าผมจะหย่า"
เปรี้ยง ⚡⚡⚡
เหมือนฟ้าผ่าลงมาที่หัวใจของปริม
หย่าาาาาาา ! เธอถึงกับอึ้ง
เอกจะหย่า ! หย่าได้ไง ป้าไม่ให้หย่า
ทำไมเขาจะต้องหย่า นี่เธอทำอะไรผิด รักผัวมาก หึงผัวมาก แต่แค่ไม่ค่อยอยากเอากับผัวเท่าไหร่ มันผิดมากถึงขั้นเอกอยากหย่าเลยเหรอ?
ไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายมีผู้หญิงอื่นแล้วหลงมากจนอยากหย่าหรอกนะ
"คุณพูดแบบนี้ได้ไงคะ คุณจะหย่ากับปริมได้ยังไง ปริมไม่ได้ทำอะไรผิด คุณสิทำผิด คุณมีชู้ !" หญิงสาวตะโกนก้อง
"นี่ยังไม่รู้ตัวว่าทำตัวแบบไหนเหรอปริม งั้นผมก็จะบอกให้ ชอบจู้จี้ เวลาผมทำงานก็โทรทุกชั่วโมง งานผมก็ต้องทำ ต้องหาเงินมาให้คุณไปซื้อกระเป๋า ซื้อเพชรทั้งหลายแหล่นี่ แล้วคุณโทรมาแบบนี้คิดว่าผมทำงานได้ไหม ตลอดสี่ปี คุณคิดว่ามันคือสิ่งที่ถูกต้องงั้นเหรอ" เอกร่ายยาวด้วยความเก็บกดที่กักขังไว้มา
โดยตลอด
"คุณคิดไหมว่า ถ้าคุณป้าไม่ให้ผมแต่งกับคุณ คุณจะได้แต่งกับผมไหม จะมีผู้ชายอีกกี่คนที่รับอารมณ์ตรงนี้ของคุณได้ คุณอย่าโทษใครๆ ที่ให้ผมเอา เพราะผมหงุดหงิดจากสิ่งที่คุณเป็น ผมเลยต้องหาทางระบายที่อื่น" เขามองตาภรรยาในสมรส
"ผมผิดที่ผมเอากับสาวคนอื่นๆ และผิดที่นอกกาย แต่ผมไม่นอกใจ เพราะผมไม่เคยรักคุณแม้แต่นิดเดียว" เอกร่ายยาวให้ปริมฟัง พร้อมๆ กับหอบผ้าห่มและหมอนเดินขึ้นข้างบน
เธอมองตามตาละห้อยด้วยเสียใจที่ความรักของตนถูกเอกทำร้ายไม่เหลือชิ้นดี รักมากก็ผิด หวงมากไม่อยากให้ใครเข้าใกล้ก็ผิดโทรตามตลอดก็ผิด ทำไมปริมทำอะไรๆ ลงไปมันก็ผิดหมดเลยนะ
"ฮืออออออ" ปริมน้ำตาไหลด้วยความเสียใจ แล้วเธอจะทำยังไงต่อไป จะเดินไปทางไหนดี
ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้คิดทำอะไรต่อ ชายหนุ่มก็ลงมาในชุดนอนตัวเดิมพร้อมกับกระเป๋าเอกสารและถุงใส่ของจุกจิก เธอผวาตามไปทันที
"เอก คุณจะไปไหน ปริมไม่ให้ไป คุณต้องอยู่กับปริมที่นี่" เธอคว้าแขนชายหนุ่มไว้ได้ทัน และยื้อยุดฉุดกระชากแขนเอกอยู่ที่หน้าบ้านไม่ปล่อย
"ปล่อยผมนะปริม" เอกตาวาว
"ปริมไม่ปล่อย เอกจะไปไหนไม่ได้ ปริมเป็นเมียคุณ ปริมไม่อนุญาตให้คุณไปไหน" ปริมอาการชักจะหนักแล้ว
"เป็นเมียนะครับ ไม่ใช่เป็นแม่ เมียเพิ่งมาเอากันก็ตอนที่โตแล้ว แต่แม่อยู่กับผมตั้งแต่ผมอยู่ในท้อง เคนะ" เขากระชากแขนหญิงสาวออกแล้วเดินไปที่โรงจอดรถก่อนจะกดรีโมท ปริมวิ่งตามหลังมา
"ปริมไม่ให้ไป ปริมจะบอกคุณป้าว่าคุณนอกใจปริม คุณมีชู้" เธอยังอาละวาดไม่เลิก
ปริมอยากให้เอกอยู่ แต่เธอกลับแสดงอารมณ์ด้านลบออกมา แล้วเขาจะอยู่ได้ยังไง
"ฟังผมนะปริม คุณจะฟ้องคุณป้าก็ช่าง แต่ผมจะเลิก เข้าใจนะครับ ผมจะหย่า" เอกกระชากแขนออกแล้วเข้าไปในรถ ก่อนจะออกรถทันที
"อร๊ายยยยยยย" หญิงสาวทรุดตัวลงกับพื้น เธอยืนต่อไปไม่ไหวแล้ว
ที่ถนน
เอกขับรถออกมาจากบ้านด้วยความหงุดหงิดในหัวใจ เขาไม่ชอบที่ปริมทำ เป็นเจ้าของของเขา ควบคุมเขาทุกอย่าง ครั้งนี้คือมันสุดจะทนแล้ว เขาคงต้องหย่าจริง ๆ แม้ป้าจะไม่ยินยอมก็ตาม
เขาคิดถึงไอซ์ อยากกอด อยากจูบ ชายหนุ่มรู้ว่าเพื่อนเมียไม่มีอารมณ์เหมือนที่ปริมเป็น ผู้หญิงคนนี้มีอะไรดีกว่าที่เขาเห็นเยอะ
คิดถึงไอซ์จังเลย
ฝั่งไอซ์ หลังจากที่เอกไปบ้านแล้ว ก็พยายามข่มตาให้หลับ แต่ก็ไม่ยอมหลับสักที กระวนกระวายใจแปลก ๆ ซึ่งไม่รู้ว่ามันคืออะไร
กริ๊ง !
"เอก" เธอยิ้มก่อนกดรับสาย
"เอกคะ" ไอซ์ยังพูดไม่จบเขาก็รีบพูดสวนกลับมา
"เอกคิดถึงไอซ์ เอกจะไปนอนกอดไอซ์นะครับ" ชายหนุ่มบอกไอซ์ด้วยเสียงสั่นๆ
หญิงสาวแปลกใจแต่ก็รู้สึกยินดี
"มาสิคะ ไอซ์แอ่นอกให้จับเพิ่มด้วย" คนสวยยิ้มละมุน เสียงหวานๆ กลั่นออกมาให้เอกชื่นใจ
"เอกจะรีบกลับนะครับ ผัวคิดถึงเมียที่สุด" เอกพร่ำบอกก่อนวางสาย
เธออึ้ง เขาบอกว่าคิดถึง มันออกมาจากใจใช่ไหม แล้วทำไมต้องมากลางดึกแบบนี้ด้วย จะห้าทุ่มแล้วนะ
หญิงสาวกระวนกระวายใจ รีบๆ มานะเอก ไอซ์รออยู่ เธอเองก็อยากกอดเขามาก ๆ เหมือนกัน
- ผู้เขียน
