อรรัมภาพยักหน้ารับอย่างขอบคุณ หากธันวาเร่งรัดให้เธอไปเจอกับครอบครัวในวันนี้ละก็ เธอคงจะยิ่งรู้สึกผิดมากกว่าเดิม
"ไว้น้องมิ้มโอเคแล้วเราไปเจอพ่อกับแม่กันนะ" ธันวาเอ่ยชวน ทำให้อรรัมภาหันไปมองบอสตัน ก่อนจะได้รับรอยยิ้มของเขากลับมา
"พี่บอสตามใจน้องมิ้มค่ะ" บอสตันว่า คนตัวเล็กกว่าจึงหันไปมองธันวาก่อนจะเอ่ยตอบแล้วยิ้มออกไป
"ได้ค่ะ มิ้มขอเวลาหน่อยนะคะ"
"ได้ครับ แค่นี้พี่ก็ดีใจแล้ว" สำหรับธันวานั้นแค่นี้เขาก็ดีใจแล้วที่อรรัมภาไม่คิดรังเกียจและไม่คิดโกรธครอบครัวที่ตามหาตัวเองเจอช้า
หลังมื้ออาหารจบลง ก่อนแยกจากกันสองพี่น้องก็โผเข้ากอดกันจนบอสตันที่มองอยู่กระแอมออกมา ถึงแม้จะรู้ว่าทั้งสองเป็นพี่น้องกันแต่มันก็อดที่จะหมั่นไส้เพื่อนสนิทของตนและหวงคู่หมั้นตัวเองไม่ได้ เมื่อก่อนมีเพียงแค่เขาเท่านั้นที่ได้กอดอรรัมภา แต่ตอนนี้กลับมีพี่ชายของเธอมาเพิ่มอีกคน และท่าทางนั้นของบอสตันก็ทำเอาธันวาและอรรัมภา
