หลังจากที่เลือกปืนไปเมื่อตอนค่ำตอนนี้ก็เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว ทั้งอรรัมภาและบอสตันต่างก็แยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัวที่เหลือจนถึงเวลาที่สมควรจะเข้านอน บอสตันยังคงนั่งอ่านเอกสารอยู่ เห็นดังนั้นอรรัมภาจึงเอานมอุ่นมาให้เขาพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงข้างกัน
"พี่บอสคะ"
"ว่าไงคะ" บอสตันเงยหน้าจากเอกสารแล้วหันไปมองคนข้าง ๆ
"แผนเราจะได้ผลไหมคะ" คนตัวเล็กกว่าเอ่ยอย่างกังวลจนมือหนาต้องวางลงบนเรือนผมยาวสีดำขลับแล้วยีไปมาเบา ๆ
"ทำไมคะ กังวลเหรอ"
"ค่ะ มิ้มรู้สึกว่ามันดูง่ายไป" อรรัมภาสงสัยเหลือเกินว่าทำไมมันถึงได้ง่ายขนาดนี้ ทุกอย่างมันดูเป็นไปในทางที่พวกเธอคิดเอาไว้หมดเลย แบบนี้มันหมายความว่าพวกเธอจะพลาดหรือเปล่า
"เพราะตอนนี้เรายังไม่ได้ลงมือไงคะมันเลยดูง่าย" บอสตันว่า อรรัมภารีบเงยหน้ามองชายหนุ่มพูดทันที "ตอนที่เราเล่นข่าวไปก็ไม่ใช่ว่าฝั่งนั้นจะไม่เล่นเรากลับนี่"
บอสตันไม่ได้โกหกให้หญิงสาวสบายใจแต่อย่างใ
