“เอ่อ นีนเขามีธุระต่ออีกหน่อยเลยรีบไปค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้อยู่รอลาพวกคุณทั้งสองคน” จิลาวัลย์เหงื่อตกที่ต้องโกหกพวกเขา เธอเห็นนีนนาราเดินกึ่งวิ่งไปด้านหลังเมื่อครู่นี้ แต่ไม่กล้าส่งเสียงเรียกหญิงสาวเอาไว้
“ไม่เป็นไรครับ งั้นเดินไปขึ้นรถกันเถอะครับ” เจนธรรมดูจะผิดหวังเล็กน้อย เพราะเขาอยากรู้จักที่อยู่ของนีนนาราด้วย
บารเมษฐ์มองไปตามถนนที่มีผู้คนเดินพลุกพล่าน เพราะมีนักท่องเที่ยวกำลังเดินทางไปขึ้นเรืออีกลำ นีนนาราแอบไปตอนไหนทำไมเขาไม่เห็น เหมือนบางอย่างติดค้างอยู่ในใจ แต่ไม่เป็นไรเขามีเบอร์โทรศัพท์ของหญิงสาว หากมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นจริง คงมีโอกาสได้เจอกันอีกครั้ง
ส่งจิลาวัลย์ที่คอนโดมิเนียมเรียบร้อยแล้ว เจนธรรมก็ขับรถไปส่งบารเมษฐ์ที่บ้าน ก่อนกลับเขาได้ขอหมายเลขโทรศัพท์ของนีนนารากับบารเมษฐ์ด้วย
“ว่าไงขอเบอร์คุณนีนหน่อย”
