บท9ปลอดภัย

1762 คำ

แสงสว่างสาดส่องเข้ามาเรียกคนที่นอนซมอยู่บนอกอุ่นให้ลืมตาขึ้นด้วยความงัวเงีย ทิชากระพริบตาถี่เพื่อไล่ความง่วง ก่อนจะเงยหน้ามองคนที่นอนกอดเธออยู่ในวงแขน เมื่อคืนหญิงสาวไม่อาจจะรับรู้ได้ว่าตัวเองหลับไปตั้งแต่ตอนไหน แต่เธอจำได้ว่าไม่ได้นอนอยู่ตรงนี้ แต่ไหงกลับตื่นขึ้นมาถึงอยู่ในอ้อมกอดของพ่อเลี้ยงหนุ่มได้ “พ่อเลี้ยง” เสียงหวานเอ่ยเรียกคนที่ยังคงนอนหลับตาพริ้ม ก่อนจะได้ยินเสียงครางดังออกมาแผ่วเบา นำทัพลืมตาขึ้นมองคนที่เอ่ยเรียกอยู่ตรงหน้า มือหนาที่กระชับร่างบอบบางอยู่รีบปล่อยออกพร้อมดันตัวลุกขึ้นนั่ง “อยู่ๆ พ่อเลี้ยงมากอดทิชาได้ยังไงคะ” “ตื่นขึ้นมาก็ถามน่ารำคาญแล้วเหรอ” ดวงตาคู่สวยมองค้อนคนปากเสีย แค่เธอเอ่ยถามด้วยความสงสัยชายหนุ่มก็พร้อมจะหาเรื่องด่าได้ทุกครั้งเลยจริงๆ คนตัวเล็กลุกขึ้นยืนด้วยใบหน้าบึ้งตึง เธอเดินไปนั่งบนโขดหินข้างลำธารเพื่อใช้น้ำสะอาดล้างหน้าเพิ่มความสดชื่น ก่อนจะหรี่ต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม