เช้าวันใหม่ ชาลิตตื่นมาหกโมงเช้าตามปกติทุกวัน ก่อนจะนอนมองหน้าคนนอนขี้เซาอย่างหลงใหลกับความน่ารักของลลิสาที่มอบความสุขให้กับมาตลอดทั้งคืน จนเขาและเธอไม่ได้ทานอาหารเย็นเลยด้วยซ้ำ แถมตอนนี้เขาปลุกให้เธอตื่นเธอก็ยังไม่ยอมตื่นอีก “ตื่นได้แล้วคุณ เช้าแล้วนะ” ชาลิตพูดบอกไปแล้วก็เอาหน้ามุดคลอเคลียที่ซอกคอขาวๆของเธออย่างชอบใจ ที่ได้ดมกลิ่นกายหอมๆของเธอ “อื้อ จะนอน อย่ามายุ่งได้ไหม อื้อ” ลลิสาร้องออกมาแบบไม่พอใจ ก่อนจะเอามือดันสิ่งแปลกปลอมออกไปจากตัวเธอ แล้วเธอก็เอามือคลำหาผ้าห่มมาคลุมร่างกายของเธออย่างป้องกันการรุกราน “จะนอนอะไรนักหนาล่ะคุณ ตื่นมาทำลูกกันเถอะ น้ำผึ้ง ตื่น” ชาลิตพูดบอกไปแล้วก็มองลลิสานอนนิ่งเงียบไม่ยอมโต้ตอบเขา พอลลิสาไม่ตอบเขา ชาลิตจึงลุกลงจากเตียงแล้วเอาเสื้อคลุมาใส่ แล้วเดินกลับไปเอาของบางอย่างที่เขาเอาซ่อนไว้ในห้องแต่งตัวของลลิสาที่เขาล็อคเอาไว้ออกมา พร้อมกับกลับเข้ามาห